ناصر خوسرو میگه : بسوزند چوب درختان بی‌بر/ سزا خود همین است مر بی‌بری را حالا ذوقی اردستانی هم میگه: نه شکوفه‌ای نه برگی نه ثمر نه سایه دارم همه حیرتم که دهقان به چه کار کشت ما را