دارو ندارِ من، تویی! عبارت دعایی که *آیت الله آخوند ملا علی معصومی همدانی* ره در قنوت نماز صبح می خواند: «اللَّهُمَّ مَنْ أَصْبَحَ لَهُ ثِقَةٌ أَوْ رَجَاءٌ غَيْرُكَ ، فَقَدْ أَصْبَحْتُ وَ أَنْتَ ثِقَتِي وَ رَجَائِي فِي الْأُمُورِ كُلِّهَا ، فَاقْضِ لِي بِخَيْرِهَا عَاقِبَةً ، وَ نَجِّنِي مِنْ مُضِلَّاتِ الْفِتَنِ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ»: بار الها! هر که او را جز تو مايه‌ى اعتماد و اميدى باشد، تو مايه‌ى اعتماد و اميد من در همه‌ى كارهايى. پس با نيك فرجام‌ترين آنها براى من حكم كن و مرا به رحمت خويش از فتنه‌هاى گمراه‌گر رهايى بخش . اى مهربان‌ترين مهربانان! (صحیفه سجادیه دعای ۵۴ درخواست ازخدا برای دور کردن غم و اندوه) @fekresoukhtan