نمونه ای از احادیث حضرت باقر (ع):
1. امام باقر علیه‌السلام در شرایط زمانى خاصى که مقارن با انقراض بنى امیه بود، داستان مفصل واقعه‌ى غدیر را با متن کامل خطابه‌ى مفصل غدیر بیان فرمودند که سند و پشتوانه‌اى محکم و تأیید شده توسط مقام عصمت براى این خطابه‌ى تاریخى شد. [ بحارالانوار: جلد 37 صفحه‌ی 201 ح 86. ]
2. یک نفر از اهل بصره به امام باقر علیه‌السلام عرض کرد: حسن بصرى آیه‌ى 'یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ...' را مى‌خواند و مى‌گوید درباره‌ى مردى نازل شده و نام او را نمى‌گوید. حضرت فرمود: او را چه شده...؟! اگر مى‌خواست خبر مى‌داد درباره‌ى چه کسى نازل شده! جبرئیل بر پیامبر صلى‌اللَّه‌علیه‌و‌آله نازل شد و عرض کرد: خداوند به شما امر مى کند امتت را راهنمایى کنى که ولی‌شان کیست، و این آیه را نازل کرد. پیامبر صلى‌اللَّه‌علیه‌و‌آله هم قیام کرد و دست على‌بن‌ابى‌طالب علیه‌السلام را گرفت و بلند کرد و فرمود: 'مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ'. [ بحارالانوار: جلد 37 صفحه‌ی 140 ح 34. ]
3. ابوبصیر به امام باقر علیه‌السلام عرض کرد: مردم مى‌گویند: چرا خداوند نام على و اهل بیتش علیهم‌السلام را در قرآن صریحاً نیاورده است؟ حضرت فرمود: خدا نماز را نازل کرده و عدد رکعات آن را پیامبر صلى‌اللَّه‌علیه‌و‌آله بیان فرموده و همچنین است زکات و حج. و آیه‌ى 'اَطیعُوا اللَّهَ وَ اَطیعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِى الْاَمْرِ مِنْکُمْ' را نازل کرده که درباره‌ى على و حسن و حسینعلیهم‌السلام است، و در بیان کلمه‌ى 'اولوا الامر' پیامبر صلى‌اللَّه‌علیه‌و‌آله درباره‌ى على علیه‌السلام فرموده: 'مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ'... اگر آن حضرت سکوت مى‌کرد و اهل آیه‌ى اولوا الامر را معرفى نمى‌کرد آل عباس و آل عقیل و دیگران آن را ادعا مى کردند. وقتى پیامبر صلى‌اللَّه‌علیه‌و‌آله از دنیا رفت على علیه‌السلام صاحب اختیار مردم بود... چون آن حضرت ولایت او را به مردم ابلاغ فرموده و او را منصوب نموده بود.[بحارالانوار: جلد 35 صفحه‌ی 311. ]
4. ابان بن تغلب از امام باقر علیه‌السلام پرسید: معناى کلام پیامبر صلى‌اللَّه‌علیه‌و‌آله چیست که فرمود: 'مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ'؟ حضرت فرمود: آیا مثل این مطلب هم جاى سؤال دارد؟! به آنان فهمانید که جانشین او خواهد بود. [ اثبات الهداة: جلد 2 صفحه‌ی 34 ح 140. ]
5. امام باقر علیه‌السلام با تعجب از انکار امت نسبت به حقیقت غدیر فرمودند: 'این امت انکار کردند پیمانى را که پیامبر صلى‌اللَّه‌علیه‌و‌آله از ایشان براى على‌بن‌ابى‌طالب علیه‌السلام گرفت در روزى که او را براى مردم منصوب فرمود و آنان را در زمان حیاتش به ولایت و اطاعت او فرا خواند و آنان را بر این مطلب شاهد گرفت.' [ اثبات الهداة: جلد 2 صفحه‌ی 134 ح 584. ]
6. امام باقر علیه‌السلام در بیان حد ولایت و برائت با استناد به حدیث غدیر فرمودند: این امت وقتى به على‌بن‌ابى‌طالب علیه‌السلام مى‌رسند مى‌گویند: دوستانش را دوست داریم ولى از دشمنانش بیزارى نمى‌جوییم، بلکه آنان را هم دوست داریم! چگونه چنین ادعایى صحیح است در حالى که پیامبر صلى‌اللَّه‌علیه‌و‌آله مى‌فرماید: 'اللهم و ال من والاه و عاد من عاداه...'، ولى مى‌بینى که با دشمنان او دشمنى نمى‌کنند و خوار کنندگان او را خوار نمى‌کنند. این انصاف نیست!! [ بحارالانوار: جلد 21 صفحه‌ی 339. ]
https://eitaa.com/fekrzekrhagdoost