🔰فقه کاربردی ✔️ استاد حمید درایتی ▫️دانش فقه ذاتا کاربردی و ناظر به رفتار مکلفین است و حتی شامل فکر مکلفین هم‌ می‌شود و از همین روست که خداوند می‌فرمایند: «إنّ بعضَ الظن إثم» و هر آنچه به صورت اختیار از مکلف سر‌ می‌زند در حوزه فقه‌ می‌گنجد. ▫️فقه کاربردی گاهی مراد موضوعاتی است که مورد ابتلاء است و الآن در فقه بحث نمی‌شود؛ دوم: فقه کاربردی یعنی اهتمام به مباحثی که مورد ابتلاء است و ممکن است در فقه کلاسیک جائی نداشته باشد مانند بیمه که در اینصورت فقه کاربردی تر‌ می‌شود. ▫️در دو لایه نسبت به فقه کاربردی‌ می‌توان سخن گفت: آموزشی و پژوهشی؛ و در سطح آموزشی برخی قائلند عناوین، باید مستحدثه باشد که در این صورت دو تأمل کلی وجود دارد: اول: آموزش همیشه باید عقبه پژوهشی داشته باشد. دوم: در مباحثی که متون آموزشی و پژوهشی داریم جنبه مهارت ورزی طلاب برای فراگیری مسأله و تحلیل و نتیجه گیری بسیار بهتر است. ▫️ مهمترین مشکل حوزه این است که برنامه پژوهشی ندارد و آموزش منهای پژوهش بدون تحول است. در حوزه پژوهش باید به سراغ مسائل مستحدثه رفت و این مسأله باید از دغدغه شخصی به دغدغه عمومی تبدیل شود. توصیه من این است اگر کسی‌ می‌خواهد در مسائل نوظهور فعالیت کند به صورت تخصصی در یک ساحت و آن هم به حسب علاقه باشد. ▫️ تا وقتی در فقه سنتی نتوانستیم اطلاعات موجود را به درستی بفهمیم، در موضوعات جدید نمی‌توانیم نظر بدهیم و طلاب در زمانی که فقه سنتی را به خوبی‌ می‌خوانند باید به افق‌های جدید نیز توجه داشته باشند. 🕌گفتمان فقه مضاف حوزه خراسان 🆔 @feqhemozaf_khorasan