علت اینکه هر شبانه روز به ۲۴ ساعت تقسیم شده چیست ❓ ⏰🔺 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️ در هر حرکتی که سیاره زمین به دور محور خودش می چرخد، مقدار معینی از زمان سپری می شود که این مقدار از زمان را یک روز می نامند. 🔷 دانشمندان موفق شده اند زمان را بطور دقیق اندازه گیری کنند و برای انجام دادن این کار، ستاره های آسمانی را مورد استفاده قرار داده اند. 🔶 ایستگاه های ستاره شناسی یا رصدخانه ها دستگاهی دارند که «ساعت نجومی» نام دارد. 🔷 یک روز نجومی از لحظه ای شروع می شود که فلان ستاره ی معین از یک نصف النهار عبور می کند و درست در لحظه ای که همان ستاره دوباره از همان نقطه عبور کند، این روز تمام می شود. 🔶 انسان روز را به ساعت، ساعت را به دقیقه و دقیقه را به ثانیه تقسیم کرده است تا بتواند بگوید که طول یک روز نجومی چه اندازه است. 🔷 طول یک روز نجومی ۲۳ ساعت و ۵۶ دقیقه و ۴.۰۹ ثانیه می باشد. چون استفاده از یک روز نجومی برای هدف های معمولی کار مشکلی است، به همین خاطر از یک روز ۲۴ ساعتی استفاده می شود و به هر سال کبیسه یک روز اضافه کرده تا این اختلاف زمانی اصلاح گردد. 🔶 انسان های اولیه فقط از روزی که عبارت از فاصله ی زمان میان طلوع و غروب آفتاب بود استفاده می کردند و ساعت های شب به حساب نمی آمد. 🔷 یونانی های قدیم روز خودشان را از یک غروب تا غروب دیگر محاسبه می کردند و روز رومیان باستانی از یک نیمه شب تا نیمه شب بعدی بود. 🔶 زمانی که بشر از عصر شکار با ابزار ابتدایی به عصر کشاورزی و پرورش محصول کوچ کرد، متوجه نیاز خود به شمارش برای اشیا و اموال گردید. 🔷 تلاش برای نوشتن و خلق زبان های نوشتاری نیز از همین نیاز سرچشمه گرفت و بدین ترتیب انسان ها آرام آرام یادگرفتند که به طور ابتدایی با ده انگشت دست خود شمارش کنند. 🔶 نوشته های برجای مانده از تمدن مصر نشان می دهد که نزدیک به 3,000 سال قبل از میلاد، مردمان از سیستم دهدهی برای شمارش استفاده می کردند. 🔻اما چرا پایه شمارش ساعت آن ها 12 تایی بود❓ 🔷 بسیاری معتقدند که سیستم شمارش 12 تایی را مصریان از سومریان ما قبل خود فرا گرفته اند که این شمارش بر اساس انگشتان دست نبوده است، بلکه بندهای انگشت، پایه این سیستم به شمار می رفته است. 🔶 بدین صورت که اگر دست چپ خود را باز کنید و با استفاده از نوک انگشت شست خود به لمس هر یک از سه بند چهار انگشت دیگر بپردازید به این سیستم خواهید رسید. 🔷 مصریان مدل ساعت خود را بر اساس حرکت اجرام آسمانی پی ریزی کردند. آن ها معمولا حرکات یک مجموعه 36 تایی از صور فلکی کوچک که decans" " نام نهاده بودند را دنبال می کردند. 🔶 این صور معمولا هر 40 دقیقه یک بار از خط افق بالا می آمدند. بالا آمدن هر یک از این صور فلکی از افق نشان دهنده شروع یک ساعت جدید بود. 🔷 شروع یک دوره ده روزه مصری نیز با پدیدار شدن ستاره جدید decans در آسمان شرقی و قبل از طلوع آفتاب مشخص می گردید. 🔶 پیش از آنکه ساعت اختراع شود، روز و شب هر کدام به ۱۲ ساعت تقسیم گردیده بودند. ولی این تقسیم بندی، کاملاً عملی نبود زیرا طول روزها و شب ها با عوض شدن فصل های هر سال تغییر پیدا می کرد. ♦️ امروزه اکثر کشورهای جهان دارای روزی هستند که بر طبق قانون به ۲۴ ساعت تقسیم شده و بر طبق روش رومیان باستان از یک نیمه شب تا نیمه شب بعد از آن محاسبه می گردد. یعنی از همان روش رومیهای قدیم پیروی می شود. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2