اعتقاد چهار گروه مذهبی نسبت به كوه حضرت آدم (ع) در سريلانكا 🏔🔻 قسمت (سوم) 3️⃣ 🔻یک کوه‌پیمایی مذهبی❗️ 🔷 به علت کوهستانی و جنگلی بودن مسیر حرکت و مه غلیظ و باران‌های شدید موسمی، ایام زیارتی قله آدم (ع) فقط فصل خاصی از سال است که معمولاً از ماه دسامبر (آذرماه) آغاز و تا اوایل آوریل (فروردین‌ماه) ادامه می‌یابد. 🔶 میگویند در ابتدا راه رسیدن به قله خیلی ناهموار بوده، ولی در اثر رفت‌وآمدهای بسیار مسیرهای بهتری نیز شناخته شده است. بهترین راهی که در حال حاضر اغلب زائرین از آن استفاده می‌کنند مسیری است که عموماً از میان باغ‌های چای و جنگل‌های سبز عبور می‌کند و قسمتی از آن نیز از کنار «جنگل باران» (virgin Rain) میگذر که معروفیت خاص دارد. 🔷 این راه اگرچه دارای استراحتگاه‌های متعدد است ولی راه دشواری است. طبیعت سبز و جادویی منطقه، موسیقی افسونگر آبشارها و جویبارها، نغمات آسمانی و گوش‌نواز پرندگان، هر زائر و مسافری را مسحور می‌کند. 🔶 زائرانی که از این مسیر صعود می‌کنند، در مسیر خود از کنار معبدی ژاپنی، بهنام «معبد صلح» عبور می‌کنند که هر روز صبح با طلوع خورشید، یک روحانی ژاپنی همراه با خواندن سرودهای مذهبی طبل بزرگ خود را به صدا در می‌آورد و در کنار او روحانی دیگری با کوبیدن طبل‌های کوچک‌تر او را همراهی می‌کند. 🔷 صدای طبل از پایین کوه و صدای زنگ معبد قله آدم (ع) از بالای کوه، درهم می‌آمیزد و در کوهستان‌های اطراف می‌پیچد و پژواک آن هارمونی شنیدنی و زیبایی را به وجود می‌آورد که هر شنونده‌ای را مبهوت می‌سازد. 🔶 امروزه زائرها با استفاده از وسیله نقلیه، خود را به معبد صلح می‌رسانند، ولی از آنجا به بعد مجبورند با پای پیاده عازم قله شوند و در طول مسیر، پله‌های متعددی را طی کنند که در دل سنگ‌ها و صخره‌ها کنده شده‌اند. تعداد پله‌ها را از چهار تا هشت هزار ذکر کرده‌اند. 🔷 در بین راه گروهی از مردم بومی در قسمت‌های مختلف مسیر به فروختن غذاهای تند با رایحه ادویه‌های گوناگون مشغول هستند. جایگاه بعدی محلی به نام سیتاگانگولا (Seetha Gangula) است که در آن چشمه آب زلال و سردی وجود دارد که زایرین در آن شست‌وشو می‌نمایند. 🔶 لباس پاکیزه و سفید می‌پوشند و سکه‌هایی را که برای نذر آورده‌اند در آب چشمه می‌شویند و آماده زیارت جای پای حضرت آدم (ع) می‌شوند. در ادامه، پس از طی مسافتی به محل باریک و شکاف مانندی می‌رسند که فقط یک نفر می‌تواند از آن عبور کند. 🔷 بعد از آن شیب تندی وجود دارد که بالا رفتن از آن کار سخت و طاقت‌فرسایی است. طول مسیر پیاده‌روی حدود ۶/۵ کیلومتر است و زائران هر چه به مکان مقدس نزدیک‌تر می‌شوند حالت معنوی بیشتری به خود می‌گیرند. در آخرین نقطه مسیر و در نوک قله یک سکوی بزرگ و هموار وجود دارد. 🔶 در یک طرف سکو چراغی است که در تمام طول سال با استفاده از روغن نارگیل روشن می‌شود. روغن این چراغ از محل نذر و نیازهای زائرین تأمین می‌شود. اغلب مردم برای ادای مناسک مخصوص گرد این چراغ جمع می‌شوند و پس از پایان زیارت با به صدا در آوردن زنگ بزرگی پایان مراسم را اعلام می‌کنند. 🔷 زیارت کنندگان، برای در امان بودن از گرمازدگی، اغلب شبانه به سمت قله صعود می‌کنند و پس از زیارت نیز حدود دو ساعت در بالای کوه به انتظار طلوع خورشید که منظرهای بدیع، زیبا و وصف ناپذیر دارد می‌نشینند. 🔶 باد شمال شرقی که در این فصل می‌وزد منظره زیبایی از حرکت ابرهای سفید را در پایین قله به وجود می‌آورد. به هنگام تابش اولین اشعه خورشید ابرها به صورت مثلثی شکل مشاهده می‌شوند. این منظره زیبا در سه مرحله تکامل یافته و تا حدود نیم ساعت در افق نمایان است به طوری که هر بیننده‌ای تصور می‌کند خورشید سه بار طلوع می‌کند. 🔷 چون ابتدا خورشید به رنگ صورتی کمرنگ است و پس از چند دقیقه به صورت یک گوی آتشین قرمز رنگ در می‌آید و در نهایت به رنگ طلایی تبدیل می‌شود. ♦️ پس از طلوع کامل خورشید سایه آبی رنگ کوه مقدس بر روی کوه‌های مجاور می‌افتد. مردم عادی این پرتوافکنی و تشعشعات زیبا را ناشی از سنگ‌های گران‌بهای زیادی می‌دانند که در دل این کوه نهفته است. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2 ادامه دارد....🔻🔻