عقیده به تناسخ یا عود ارواح قدیمی ترین مسئله درمیان بشر ☯️🔻 قسمت (چهارم) 4️⃣ ♦️ یکی دیگر از عوامل روانی این عقیده این بوده است که اعمال خشونت آمیز خودرا در انتقامجوئیها توجیه کنند . 🔷 مثلا اعراب زمان جاهلیت که در موضوع ارضای حس انتقامجوئی پافشاری و سر سختی عجیبی داشتند ممکن بود کینه توزی را نسبت به شخص یا قبیله ای از پدران و نیاکان خود به ارث ببرند. گاهی برای توجیه انتقامجویی وحشیانه خود دست به دامان این عقیده می زدند. 🔶 آنها عقیده داشتند هنگامی که یکی از افراد قبیله آنها به قتل برسد روح او در قالب پرنده ای شبیه به «بوم» که آن را هامه می نامیدند قرار می گیرد و پیوسته در اطراف جسد مقتول دور می زدند وناله وحشت زایی سر می دهد و هنگامی که او را در قبر می گذارند در اطراف قبر او گردش می کند و مرتبا فریاد می زند: اسقونی ! اسقونی! یعنی سیرابم کنید… سیرابم کنید! و تا خون قاتل ریخته نشود ناله غم انگیز او خاموش نخواهد شد! 🔷 تأثیر چنین عقیده ای در شعله ور ساختن حس انتقامجوئی , قابل انکار نیست. 🔶 اکنون باید دید چرا و به چه دلیل فلاسفه و دانشمندان بزرگ عقیده به تناسخ را به عنوان یک عقیده خرافی مردود شناخته اند❓ 🔻 دلیل ابطال عقیده تناسخ 🔷 درست توجه کنید! همه می دانیم که موجودات زنده در این جهان یک لحظه آرام نیستند و دائما از حالی به حال دیگر و از مرحله ای به مرحله کاملتر قدم می گذارند. 🔶 درحقیقت عقربه همه دگرگونیها و تحولات حیاتی در موجودات زنده جهان متوجه به سمت تکامل و مراحل عالیتر حیات است. 🔷 نطفه ای که از ترکیب یک «اسپرم» و یک « اوول» به وجود می آید شب و روز در حرکت است ؛ درآغاز به زحمت با چشم دیده می شود و کمترین شباهتی به انسان ندارد ولی به زودی دورانهای تکاملی خود را یکی پس از دیگری پشت سر می گذارد و در پایان صورت انسان کاملی به خود می گیرد. 🔶 چیزی که هرگز در این قانون امکان پذیر نیست بازگشت به عقب و ارتجاع است. هرگز طفل یک ماهه به حال نطفه یک روزه برنمی گردد و طفل تکامل یافته به صورت علقه سابق درنمی آید. 🔷 سپس هنگامی که دوران تکامل جنینی به نهایت خود رسید و دیگر جنین نتوانست استفاده ای از رحم کند با یک فرمان طبیعی که از مبدأ آفرینش صادر می شود اخراج می گردد و همانند میوه رسیده ای که از درخت می افتد از رحم جدا می گردد. 🔶 همانطور که آن سیب هرگز به درخت باز نمی گردد این جنین نیز دوباره به رحم باز نخواهد گشت! 🔷 حتی اگر جنین بر اثر برخورد به موانع و عللی نتواند دوران تکامل خودرا طی کند و ماندن در رحم اثری برای او نداشته باشد و بالاخره بطور ناقص سقوط کند باز برگشتن او به رحم – همانند بازگشت میوه کالی که از درخت افتاده – دیگر ممکن نیست. 🔶 این قانون در گیاه حیوان انسان و بطور کلی در سراسر جهان حیات و زندگی عمومیت دارد و هرگز موجود زنده ای پس از طی یک دوران تکاملی – اگر چه این دوران به صورت ناقص انجام پذیرد – به عقب باز نمی گردد و دورانی که پشت سر گذاشته شد برای همیشه پشت سر گذاشته شده است . ♦️ فلاسفه پیشین گاهی همین حقیقت رادر لباس دیگر بیان می کردند و می گفتند : هر موجودی که از«قوه» به «فعلیت » برسد دیگر به حال اول (قوه) باز نخواهد گشت . به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2 ادامه دارد....🔻🔻