هدایت شده از هادیان بصیر
💢راهی باید ساخت 🔹سفر رئیس‌جمهور کشورمان به چین که دهمین سفر خارجی وی در 18 ماه اخیر از زمان روی کار آمدن دولت سیزدهم با محوریت دادن به سیاست همسایگی و توازن‌بخشی در سیاست خارجی بشمار می‌آید، از منظرها و زوایای مختلفی قابل بررسی است؛ اول اینکه، این سفر با بازتاب‌ها و واکنش‌های سیاسی و رسانه‌ای گوناگونی در دنیا به ویژه در رسانه‌های غربی مواجه شد و تحلیل‌های زیادی در پی داشت. 🔸این موضوع در وهله اول حکایت از اهمیت این سفر و البته نگرانی غربی‌ها و صهیونیست‌ها از آینده این روابط راهبردی دارد؛ گویی از چیزی نگرانند و این بیم و هراس را می‌شود در تحلیل‌های‌شان ملاحظه کرد. دوم اینکه، بررسی دستاوردهای زیاد این سفر بود که در دستور کار خیلی از رسانه‌ها اعم از بیرونی و داخلی قرار گرفت که می‌شود دو خط عمده را در بازتاب دادن این پیامدها و رهاوردهای سفر از هم تفکیک کرد: 🔻1ـ نگاه ناامیدانه و بدبینانه به آثار و دستاوردهای سفر حجت‌الاسلام والمسلمین رئیسی به چین است. این خط را همان کشورهایی در پیش گرفته‌اند که همه راه‌ها را به روی جمهوری اسلامی بسته‌اند و حتی در اوج بیماری کرونا و نیازمندی کودکان معصوم مبتلا به بیماری پوستی پروانه‌ای دارو را نیز تحریم کردند و اجازه ندادند نیاز آنها تأمین شود. این روند تحریم‌ها به قدری ظالمانه و خارج از قواعد انسانی است که گاهی خود آمریکایی‌ها به آن اعتراض می‌کنند. دنباله‌روی از رویکرد این کشورها با نگاه مأیوس‌ساز را در داخل هم از سوی برخی از رسانه‌ها و جریان‌های سیاسی شاهد هستیم. مذاکره و سازش با غرب به هر قیمتی از منظر اینها تنها راه حل وضعیت ایران امروز است؛ خطی که ما حدود 15 سال است با آن آشنا هستیم و با وجود آزمودن این راه در زمان تصدی دولت از سوی جریان اصلاحات و اعتدال، به تعبیر برخی از مدیران خود این دولت‌ها، «هیچ» دستاوردی هم نداشت اما اصرار بر این تجربه شکست خورده خود محل تأمل جدی است. به نظر می‌رسد این جریان متمایل به غرب با وجود «راه طی شده» انقلاب اسلامی که امروز شاهد برگزاری جشن 44 سالگی آن با این استقبال چشم‌گیر هستیم، هنوز هم راهی غیر از وابستگی را یا بلد نیستند، یا خوداتکایی برای‌شان اعتبار ندارد و یا نان و نام‌شان در پیمودن راه فرنگستان است؛ همان سرنوشتی که روشنفکران این طیف هم سرانجام می‌روند. 🔻2ـ نگاه مثبت و امیدآفرین به آینده در پرتو تحرکاتی از قبیل این سفرها را می‌شود به موازات خط سلبی مورد اشاره مشاهده کرد. معتقدین این رویکرد، از آنجایی که انقلاب را پویا و بالنده و زنده می‌دانند، معتقدند یا باید راهی برای سامان امور کشف کرد یا باید ساخت. یعنی بن‌بست در منظومه فکری انقلابیون به تبعیت از امامین انقلاب راهی ندارد. ایران طرفی نبود که مذاکره و مراوده با غرب را پایان داده است بلکه آنها هستند که این راه را برای اعمال فشار برگزیده‌اند و ایران اسلامی راهی جزء ایستادگی و پیشرفت ندارد. ✨هادیان بصیر✨ 🆔sapp.ir/hadianebasir1 🆔eitaa.com/hadianebasir 🆔rubika.ir/hadianebasir1