🔹 سید حسن در خلال جنگ تموز از سنگر خود در پاسخ نامه‌ی قوای حزب‌الله در جنوب لبنان پیامی فرستاد که مطلع‌ش این بود: «و اما المجاهدین...» و در ادامه: «برادرانم ! شما اعماق تاریخ این امت‌ید. شما خلاصه‌ی روح این ملتید. شما تمدن و فرهنگ و اساس عشق و معرفت این امت‌ید... ای برادران‌م! ای کسانی که جمجمه‌های خود را به خداوند سپرده‌اید! به دورترین افق‌ها بنگرید. جواب من به شما تشکر من از شماست...» خواننده‌ی نامی لبنان «جولیا پطرس» این دو نامه و پیام را دید. به قول خودش به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و آن را برای غسان مطر شاعر معروف لبنان فرستاد تا بر اساس این دو پیام ترانه‌ای بسراید. غسان هم «احبائی» را سرود که جولیا ضمن اخذ مجوز از حزب‌الله با موسیقی برادرش زیاد پطروس، نماهنگی را در ویرانه‌های بنت جبیل اجرا کرد. این ترانه به اضافه‌ی چند ترانه‌ی حماسی دیگر در سر تا سر دنیا در کنسرت‌های متعددی توسط جولیا پطروس مسیحی اجرا شده و بیش از سه میلیون دلار عایدات آن بود که تماماً به خانواده‌های شهدا و بازمانده‌گان مقاومت لبنان اهدا شد. پس از مدتی جولیا به اتفاق همسرش که زمانی وزیر دفاع لبنان بود به دیدار سید رفتند. یکی از دوستان لبنانی تعریف می‌کرد برای کنسرت جولیا رفته بودیم. در مقابل سالن مأمورانی ایستاده بودند که مانع آوردن پرچم‌های گروه‌های سیاسی به داخل سالن می شدند. باوجودی که حدود ٩٠درصد مراجعان، مسیحی مارونی بودند، کوهی از پرچم‌های حزب‌الله در مقابل سالن اجرا تشکیل شده بود. کاش قائلان شعار «نه غزه نه لبنان...» به اندازه‌ی یک جو، از مردانه‌گی و غیرت او را داشتند. سهیل کریمی @khanoomonlin