♦️نگاه فرابخشی و فرآیندی در بیانیه گام دوم
🔹️بیانیهی «گام دوم انقلاب» رهبر حکیم انقلاب اسلامی، یک روح حاکم دارد که در مرتبهای بالاتر از محتوا قرار گرفته و میتواند برای تحلیل وضع موجود و ترسیم راهبرد برای هر حوزهای، چراغ راهنما باشد. اجزای این روح حاکم بر بیانیه را می توان «نگاه کلی و فرابخشی در مقابل نگاه جزئی و بخشی» و «نگاه فرآیندی در مقابل نگاه اینجا و اکنونی» دانست و بر اساس آن، دربارهی بایدها و نبایدهای راهبردهای اقتصادی در گام دوم انقلاب نیز سخن گفت.
🔹حضرت آیتالله خامنهای در این بیانیه یک تصویر کلان از دستاوردهای انقلاب ارائه کردهاند که اجزای این تصویر با وجود اهمیت زیادی که دارند، هرگز نمیتوانستند به تنهایی نمایشگرِ «برکات بزرگ» انقلاب باشند.
مولفهها و متغیرهایی چون ثبات و امنیت کشور، زیرساختهای حیاتی و اقتصادی، مشارکت مردمی، ارتقای بینش سیاسی مردم، سنگینتر شدن کفهی عدالت در تقسیم امکانات عمومی کشور، افزایش عیار معنویت و اخلاق، ایستادگی در برابر قُلدران و مستکبران بینالمللی و... در کنار هم نماد باشکوهی ساختهاند که اگر هر یک به صورت مجزا ارائه میشد، میتوانست پرسشی دربارهی وضعیت دیگری، در ذهن مخاطب ایجاد کند.
🔹 ویژگی دیگر این تصویر کلان این است که درهمتنیدگی ساحتهای مختلف و تاثیر و تاثرات آنها بر یکدیگر را به نمایش میگذارد. فیالمثل، ایستادگی در مقابل قُلدران بینالمللی، بدون تکیهی جمعی بر قدرتی فوق مادی، ثبات و امنیت داخلی، حضور موثر مردم در صحنه یا داشتن زیرساختهای حیاتی نمی تواند ممکن باشد، هرچند طبیعتا میزان نقشآفرینی مولفههای گوناگون، متفاوت است.
هر دستاوردی که در یک حوزه حاصل میشود، به حوزههای دیگر سرریز میکند و روی شکلگیری دستاوردی در ساحتی دیگر، تاثیر میگذارد.
🔹ندیدن این تصویر بزرگ و کلان، انسان را گرفتار جزئینگری و بخشینگری میکند و نخستین آفت ویرانگر این نگاه آنست که وقتی اشکالی و ضعفی در یک بخش و جزء ظاهر شد، تبدیل به مسئلهی اصلی و بلکه تنها مسئلهی ذهنِ بخشینگر میشودو صاحبش، اگر به خاطر یک دستمال قیصریه را به آتش نکشد، حتما در پرتگاه ناامیدی و بیتحرکی میغلطد. انسان کلاننگر اما با دیدن قصورها و تقصیرها و ناملایمات و حتی شکستها و ناکامیها در یک بخش، به بنبست نمیرسد. موفقیتها و پیشرفتها و تحرکها را در سایر اجزاء سیستم میبیند و از تجربهی همان ناکامیهایی که ذهن بخشینگر را به بنبست میرساند، برای ساختن موفقیت بهره میبرد.
🔹 آفت دیگر جزئینگری، غفلت از تأثیر و تأثرات بخشهای گوناگون بر یکدیگر است که هم میتواند به پیشرفت کاریکاتوری در یک حوزه و عقبماندگی در حوزهای دیگر منجر شده و هم مانع سرریز توانمندیها، دستاوردها و ظرفیتها از حوزهای به حوزهی دیگر شود.
انسان جزئینگر، از یک پیکر صرفا یک عضو را میبیند و فقط برای پرورش آن عضو برنامهریزی میکند. نگاه بخشی نمیتواند برای حل مسئله و نقصی که در یک حوزه پیدا میشود، از ابزارهای موجود در بخشهای دیگر بهره ببرد.
🆔
@pedarefetneh 🔜
#پدرفتنه
🆔
@pedarefetneh 🔜
#پدرفتنه