🌹 سهم امروز نهج البلاغه خطبه ۱۹۲ بند ۷ تا ۱۱ ┄┄┅┅✿❀🍃🌹🍃❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه192 ، خطبه قاصعه . { قسمت چهارم } 7️⃣ ضرورت عبرت از گذشتگان 🔻 مردم ! از آنچه كه بر ملّت های متكبّر گذشته ، از كيفرها و عقوبت ها و سخت گيری ها و ذلّت و خواری فرود آمده عبرت گيريد و از قبر ها و خاكی كه بر آنچه ره نهادند و زمين هایی كه با پهلو ها بر آن افتادند پند پذيريد و از آثار زشتی كه كبر و غرور در دل ها می گذارد به خدا پناه ببريد ، همان گونه كه از حوادث سخت به او پناه می بريد . اگر خدا تكبّر ورزيدن را اجازه می فرمود ، حتما به بندگان مخصوص خود از پيامبران و امامان (عليهم السلام) اجازه می داد ، در صورتی كه خدای سبحان تكبّر و خودپسندی را نسبت به آنان ناپسند و تواضع و فروتنی را برای آنان پسنديد كه چهره بر زمين می گذارند و صورتها بر خاک می مالند و در برابر مؤمنان فروتنی می كنند و خود از قشر مستضعف جامعه می باشند كه خدا آن ها را با گرسنگی آزمود و به سختی و بلا گرفتارشان كرد و با ترس و بيم امتحانشان فرمود و با مشكلات فراوان ، خالصشان گردانيد . پس مال و فرزند را دليل خشنودی يا خشم خدا ندانيد كه نشانه نا آگاهی به موارد آزمايش و امتحان در بی نيازی و قدرت است ، زيرا خداوند سبحان فرمود : « آيا گمان می كنند مال و فرزندانی كه به آنها عطا كرديم ، به سرعت نيكی ها را برای آنان فراهم می كنيم نه آنان آگاهی ندارند . » 8️⃣ فلسفه آزمايش ها 🔻 پس همانا خداوند سبحان بندگان متكبّر را با دوستان خود كه در چشم آن ها ناتوانند می آزمايد ؛ وقتی كه موسی بن عمران و برادرش هارون (عليهم السلام) بر فرعون وارد شدند و جامه های پشمين به تن و چوب دستی در دست داشتند و با فرعون شرط كردند كه اگر تسليم پروردگار شود ، حكومت و ملكش جاودانه بماند و عزّتش برقرار باشد ؛ فرعون گفت : « آيا از اين دو نفر تعجّب نمی كنيد كه دوام عزّت و جاودانگی حكومتم را به خواسته های خود ربط می دهند ، در حالی كه در فقر و بيچارگی به سر می برند اگر چنين است چرا دستبندهای طلا به همراه ندارند ؟ » اين سخن را فرعون برای بزرگ شمردن طلا و تحقير پوشش لباسی از پشم گفت ، در حالی که اگر خدای سبحان اراده می فرمود به هنگام بعثت پيامبران ، درهای گنج ها و معدن های جواهرات و باغات سر سبز را به روی پيامبران می گشود و پرندگان آسمان و حيوانات وحشی زمين را همراه آنان به حركت در می آورد . امّا اگر اين كار را می كرد ، آزمايش از ميان می رفت و پاداش و عذاب بی اثر می شد و بشارت ها و هشدارهای الهی بی فايده می بود و بر مؤمنان اجر و پاداش امتحان شدگان واجب نمی شد و ايمان آورندگان ثواب نيكوكاران را نمی يافتند و واژه ها ، معانی خود را از دست ميداد ، در صورتی كه خداوند پيامبران را با عزم و اراده قوی ، گر چه با ظاهری ساده و فقير مبعوث كرد ، با قناعتی كه دل ها و چشم ها را پر سازد ، هر چند فقر و نداری ظاهری آنان چشم و گوش ها را خيره سازد . اگر پيامبران الهی دارای چنان قدرتی بودند كه مخالفت با آنان امكان نمی داشت و توانایی و عزّتی می داشتند كه هرگز مغلوب نمی شدند و سلطنت و حكومتی می داشتند كه همه چشم ها به سوی آنان بود ، از راه های دور بار سفر به سوی آنان می بستند ، اعتبار و ارزش شان در ميان مردم اندک بود و متكبّران در برابرشان سر فرود می آوردند و تظاهر به ايمان می كردند ، از روی ترس يا علاقه ای كه به مادّيات داشتند . در آن صورت نيّت های خالص يافت نمی شد و اهداف غير الهی در ايمان شان راه می يافت و با انگيزه های گوناگون به سوی نيكی ها می شتافتند . امّا خدای سبحان اراده فرمود كه پيروی از پيامبران و تصديق كتب آسمانی و فروتنی در عبادت و تسليم در برابر فرمان خدا و اطاعت محض فرمانبرداری ، با نيّت خالص تنها برای خدا صورت پذيرد و اهداف غير خدایی در آن راه نيابد كه هر مقدار آزمايش و مشكلات بزرگ تر باشد ثواب و پاداش نيز بزرگ تر خواهد بود . ┄┅═══✼🌿🌹🌿✼═══┅┄   🔴کانال گام دوم انقلاب ✌ 🔴https://eitaa.com/joinchat/3861577738C3c3b839fff