آقا جان به مسجد که میرفت از دم خانه تا خود صحنِ جماعت ، با صد نفر از اهل کوچه و محله و مسجد روبرو می شد. سبیل به سبیل ، سینه به سینه ، روی هم را میبوسیدند و گاهی از دور دستی بلند میکردند. اغلب می‌ایستادند و گپی میزدند.حال هم را جویا میشدند و مزاحی کرده و میخندیدند و گاهی هم از یکدیگر گله میکردند.شاید توی همین سلام علیک های سر راهی،گرهی از بخت کسی باز میشد. لابد تو همین رخ به رخ شدن و قدم زدن های خانه تا مسجدِ اهالی محل با یکدیگر بود که قرار عیادت از مریض و سر زدن به فلان خانواده نیازمند برنامه ریزی میشد.پای حرف که وسط می آمد حرفشان حرف بود. امروز اما گذر ما بیشتر در کوچه و پس کوچه های مجازی ست.از تلگرام به اینستاگرام و از توئیتر به واتس آپ و از این صفحه به آن صفحه با لایک و قلب و انواع ایموجی های سرد و بی روح و از قبل طراحی شده. زیر آسمان این شهر مجازیِ بی صاحب ،چقدر نسبت به هم تعهد داریم.؟ بله میدانم ، در مجازی هم مهربانی هست. نه که نباشد.اینجا فقط کافیست اعلام کنی فلان خانواده ی نیازمند به فلان مبلغ نیاز دارد.همان دست های مهربان و گره گشا، در مجازی هم گره گشایی میکند اما این همه ماجرای این دنیای مجازی نیست. این‌روزها دلم می‌خواهد به عصر آقاجان برگردم.به مسیر خانه تا مسجد،آنجا که مهربانی ها قابل لمس بود و خنده ها واقعی تر.قهر و آشتی ها بی حکمت نبود. دلخوری ها اگر بود یک دلیل گنده داشت نه این دلیل های بچه گانه مجازی. ریش و سبیل و موی سفید حرمت داشت . دست های چین و چروک خورده قیمت داشت. این روزها عجیب دلم میخواهد یکبار دیگر آدمهای حقیقی روزگار آقاجان را دوباره ببینم.آدمهایی که ادبشان همیشه حکم میکرد حرمت نگه دارند.آدمهایی که چینی شکسته را هم حتی دور نمی انداختند بلکه تلاش میکردند آن را دوباره بند بزنند. روزهایی که کرکره دکان پنبه زنی عمو حیدر و چینی بند زنی آقا سید همیشه بالا بود و رونق داشت. زیادی در مجازِ یکدیگر گره خورده و در این فضای مبهم غوطه وریم. خیلی وقت است روی صندلی و گوشه مبل و چاردیواری خانه هایمان، خود را در این مانیتور ۷ اینچ محبوس کرده ایم و به سادگی یک لایک و کامنت و استوری دلهای هم را میشکنیم و به حال خودش رها میکنیم. خیلی وقت است که دیگر نه طلوع خورشید را از روی پشت بام و لب پنجره ی خانه هایمان شاهدیم و نه غروب آن را. خیلی وقت است که به قول مرحوم رضا بابایی دیگر بر سر این دوراهی با خودمان کلنجار نمیرویم که طلوع خورشید دل انگیز تر است یا غروب آن... بیرون این فضای مجازی دنیا جای دیگریست. همان دنیای واقعی. گاهی سری به بیرون بزنیم. ┄┅♦️ گام دوم انقلاب♦️┅┄ 🔴https://eitaa.com/joinchat/3861577738C3c3b839fff