🔴 فریاد مطالبه گری عامل بی آبرویی ست یا عامل نجات؟ 🔺برخی می گویند آنقدر محرومیت های استان را در بوق و کرنا کردید که دیگرهمه خوزستان را به فاضلاب و بدبختی می شناسند! با این کار سرمایه ها را فراری می دهید؛ استان را بدنام می کنید... راست هم می گویند؛ باعث اندوه است که قابلیت ها و نقاط قوت استان در سایه محرومیت هایش فراموش شود. 🔹خوزستان رنگین کمان منابع و ظرفیت ها و در صدر جدول تولید ثروت ملی ست. اما در عین حال طبق آمار رسمی رتبه ی اول حاشیه نشینی، دوم بیکاری و سوم فقر در کشور است. عامل این پارادوکس تلخ چیست و چه ارتباطی با آن فریاد زدنی دارد که عده ای آن را عامل بدنامی و عده ای دیگر عامل نجات می دانند؟ 🔹در استانی هستیم که کلان شهرش سیستم دفع آب های سطحی ندارد. فاضلابش با وجود قراردادهای متعدد و دریافت وام و بودجه در چندین نوبت، بازسازی نشده. با یک بارندگی نه چندان شدید، خانه های مردم در برخی مناطق غرق در فاضلاب آمیخته به آب باران می شود. با وجود هشدارهای هواشناسی در بعضی مناطق حتی در حد تعمیر و تمهید پمپ های مکش آب هم آمادگی ایجاد نشده! 🔹در بندرامام که از مناطق صنعتی مهم کشور است، با یک باران شهر غرق در باران و فاضلاب که نه، غرق در محرومیت از زیرساخت های اولیه شهری می شود، این وضع یک هفته ادامه پیدا می کند و جز سپاه و گروه های جهادی کسی نیست به داد مردم برسد. یا شهرک های محروم حاشیه ماهشهر، قطب پتروشیمی کشور که کلکسیون محرومیت ها و آسیب های اجتماعی هستند... 🔹غیزانیه، بی آبی روستاهای باغملک در نزدیکی بزرگترین سدهای کشور، تشنگی نخلستان های آبادان و خرمشهر و شادگان هم که غصه های دیگر خوزستانند. 🔹این ها یعنی چه؟ بحران های استان که بلای آسمانی نبوده! کم کاری و بی خیالی و حتی فساد یک عده مدیر این شرایط را رقم زده. فرافکنی ها، جولان دادن به بحران ها با انباشت مشکلات، ترک فعل... اما می بینیم بعد از اتمام ظاهری هر بحران، مدیران همچنان بر صندلی های خود برقرارند. این یعنی پای نظارت می لنگد؛ پای محاکمه مدیر متخلف می لنگد؛ پای مجازات می لنگد... 🔹وقتی پزشک درحال ترمیم زخم پایم است، باید دندان به جگر بگذارم تا کارش را بکند؛ اما وقتی از زخم غافل شده، سکوت کنم پایم از دست رفته! در موقعیت انباشت مشکلات، سکوت موجب حفظ وضع موجود می شود. وقتی کارد به استخوان مردم رسید و کسی در خانه به مشکلاتشان توجه نکرد، به غریبه رو می آورند. سرمایه اجتماعی که از دست می رود هیچ، سرمایه امنیت هم بر باد خواهد رفت. آن وقت آیا می توان از جذب سرمایه گذار و جلب توجهات به نقاط قوت استان حرفی زد؟ 🔹امروز اگر رسانه ها و مطالبه گران و شبکه های اجتماعی نبودند که مشکلات را منعکس کرده و ارتباطش با تخلفات مدیریتی را فریاد بزنند، و صدای استان فقط از رسانه های رسمی با حضور مدیران ارشد استان که جز فرافکنی و ماستمالیزلسیون حرفی ندارند، به گوش می رسید، آیا این همه گروه جهادی روانه مناطق محروم استان میشد؟ سفر گروه مداحان به مناطق سیل زده و جذب امکانات و توجهات اتفاق می افتاد؟ آیا شهردار و مدیر آبفای بندر امام برکنار و بازداشت می شدند؟ آیا فشار رسانه ها نبود که موجب دستور ریاست قوه قضاییه برای استقرار رییس سازمان بازرسی در استان شد؟ مگر استان تابحال سازمان بازرسی نداشته؟ چرا تخلفات مدیریتی مدام تکراردمی شود؟ مگر نه این است که فشار رسانه ای مطالبه گری ها دارد به اصلاح وضعیت و حفظ سرمایه اجتماعی کمک می کند؟ 🔻البته که فریاد مطالبه گری نباید به ضد غایت خود تبدیل شود و نباید قوطی سیاه رنگ به دیوار رسانه بپاشد. اما وقتی جوان پرهیاهوی مطالبه گری در حال قدکشیدن است و خیلی جاها به فصل ثمردهی رسیده، به جای ایستادن و برچسب زدن و بولد کردن برخی خطاهایش، می شود دلسوزانه همراهش شویم و به اصلاح خطاها و سریعتر نتیجه گرفتنش کمک کنیم. 📝 #رها_عبداللهی 🔴@gamedovomeenqelab