نکته آیه شریفه؛ 🌷🌷🌷🌷🌷 عرب، به شعر و شراب، علاقه ى شديد داشت، به همين جهت تحريم شراب به صورت تدريجى انجام گرفت. در ابتدا آيه آمد كه از خرما و انگور مى توان هم رزق خوب تهيه كرد، هم شرابى مست كننده، (177) در آيه اى ديگر به منافع قمار و شراب و بيشتر بودن گناه آن از منافعش اشاره كرد. (178) بعداً آيه آمد كه در حال مستى نماز نخوانيد. (179) سپس آيه ى فوق نازل شد كه آن را پليد و عملى شيطان دانسته و دستور اجتناب از آن را صادر كرد. «خَمر»، به معناى پوشاندن با كلمه ى «خِمار» از يك ريشه است. به مقنعه ى زنان خِمار مى گويند، چون موى سر را مى پوشاند. شراب را هم خَمر مى گويند، چون عقل را مى پوشاند. «مَيسر» از «يُسر»، به معناى آسانى است. چون در قمار، افراد بدون زحمت، پول به دست مى آورند، به آن مَيسر گويند. كلمه «انصاب» جمع «نُصُب»، به معناى سنگ هايى بوده كه اطراف كعبه نصب كرده و روى آن قربانى مى كردند و به آنها تبرّك مى جستند. (180) و يا مراد خود قربانى است كه روى سنگ ها ذبح مى كردند. در حديث مى خوانيم كه رسول خدا صلى الله عليه وآله در معناى انصاب فرمود: چيزى است كه مشركان براى بت ها قربانى مى كنند. «ما ذبحوه لآلهتهم» (181) «ازلام»، نوعى قرعه كشى و قمار با چوب بوده كه در جاهليّت رواج داشته است. امام باقرعليه السلام درباره ى خمر فرمود: «كلّ مسكر... اذا اخمر فهو حرام» (182) هر چيزى كه انسان را مست كند، حرام است. رسول خداصلى الله عليه وآله فرمود: قمار به هر وسيله اى باشد حتّى گردو، حرام است. (183) در حديث آمده است: «شارب الخمر كعابد الوثن» (184) شرابخوار، مثل بت پرست است. در شراب، هر نوع همكارى در توليد، توزيع ومصرف آن حرام است. امام باقرعليه السلام از پيامبرصلى الله عليه وآله نقل مى كند كه آن حضرت ده گروه را كه به نحوى در شرابخوارى مؤثّرند، لعنت كرد: «غارسها و حارسها و عاصرها و شاربها و ساقيها و حاملها و المحمول اليه، بايعها و مشتريها و آكل ثمنها» (185) آنكه نهال انگور را مى كارد، آنكه به ثمر مى رساند، سازنده، نوشنده، ساقى، حمل كننده، دريافت كننده، فروشنده و خريدار و هر كس كه به نحوى از درآمد آن بهره مند مى شود، ملعون است. ----- 177) نحل، 67. 178) بقره، 219. 179) نساء، 43. 180) تفسير الميزان. 181) كافى، ج 5، ص 123. 182) تفسير نورالثقلين. 183) كافى، ج 5، ص 123. 184) بحار، ج 27، ص 234. 185) تفسير نورالثقلين. 🌱🌹🌱🌹🌱🌹🌱🌹 @gamedovoom