خبر آنست که طوفان دگر در راهست انتظار فرج: Hosain: ...می‌گویم یک سوال میکنم از شما فقط با دقت جواب بده می‌گوید بگو ... می‌گویم اگر بچه شما یک سریال ١۵ قسمتی رو ببینه و دائم گزاره های منفی تربیتی از بازیگرهای این سریال دریافت کنه و مثلا قسمت آخر این سریال، شخصیت های منفی به اشتباهاتشون پی ببرن و پشیمان بشن، آیا تأثیرهای منفی ١۴ قسمت قبلی هم با دیدن قسمت آخر آن، از بین میره؟ کمی خودش را عقب تر می‌کشد و می‌گوید خب نه، بالاخره تاثیر خودش رو میذاره. می‌گویم حالا سوال دوم: الان چرا تو خونه موندیم و تا ضرورت پیدا نکرده بیرون از خونه نمیریم؟ می‌گوید این چه سوالیه، خب معلومه دیگه چون اگه بریم بیرون، ممکنه کرونا بگیریم. می‌گویم ویروس که فقط کرونا نیست، در حوزه تربیت بعضی از ویروس ها بدتر از کرونا هستند می‌گوید مثلا؟! می‌گویم بدترین ویروس اینه که بعد از سالها تلاش و بالا رفتن سن بخاطر بی توجهی به مهارت‌های تربیتی، متوجه بشی در تربیت بچه ها موفق نبودی و اون موقع کاری از دستت بر نیاد... بچه های ما دائم در حال الگوبرداری از محیط اطراف و رسانه ها هستند. پس ما همینطور که بخاطر کرونا بیرون از منزل نمیریم، بخاطر تربیت بچه هامون هم باید تلوزیون دیدن آنها را کنترل کنیم. میشه یک سریال یا فیلم که مناسب فرزندان هم باشه دانلود کنید برخی شبها همه با هم ببینید. یا بعضی بازی های دسته جمعی (که خیلی هم برای بچه ها جذابه)؛ مشکل ما اینه که فکر می‌کنیم تنها تفریح ما تلویزیونه... نگرانی اینه که بواسطه تماشای چنین سریال های هنجار شکن در آینده شاهد نسلی باشیم که الگوی اخلاقی و رفتاری اونا شخصیت هایی همچون بهتاش و... باشند که اون موقع خیلی ها تازه متوجه میشن دلیل بسیاری از ناهنجار ی های تربیتی بچه هاشون، دیدن از این دست سریال ها و رسانه ها بوده که در برخی موارد نوشدارو پس از مرگ سهراب خواهد بود.