روز اوّل رجب روز شريفي است و در آن چند عمل است: اوّل : روزه گرفتن روايت شده كه حضرت نوح ( عليه السلام ) در اين روز بكشتي سوار شد و امر فرمود كساني را كه با او بودند روزه بدارند و هر كه اين رُوز را روزه بدارد آتش جهنّم يكسال راه از او دور شود . دوّم : غسل كند سوم : زيارت امام حسين ( عليه السلام ) كند شيخ روايت كرده از بشير دَهّان از امام جعفر صادق ( عليه السلام ) كه فرمود هر كه زيارت كند حسين بن عليّ ( عليهما السلام ) را در روز اوّل رجب بيامرزد خداوند عالَم او را البته چهارم : بخواند دعاي طويلي كه سيّد در اقبال نقل فرموده پنجم : شروع كند به نماز سلمان ( رض ) بدين  طريق كه ده ركعت نماز گذارد و بعد از هر دو ركعت سلام دهد و در هر ركعت يك  مرتبه حمد و سه مرتبه سوره توحيد و سه مرتبه قُلْ يا اَيُّهَا الْكافِرُونَ بخواند و بعد از هر سلام دستها را بلند كند و بگويد : لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، معبودي جز خدا نيست،يگانه و بي‏شريك است،فرمانروايي و سپاس تنها براي اوست، يُحْيي وَيُميتُ، وَهُوَ حَيٌّ لا يَمُوتُ، بِيَدِهِ الْخَيْرُ، وَهُوَ عَلي كُلِّشَيْء قَديرٌ، زنده مي‏كند و مي‏ميراند،و اوست‏ زنده‏اي كه نمي‏ميرد،خير به دست اوست و او بر هر كاري تواناست. پس بگويد: اَللَّـهُمَّ لا مانِعَ لِما اَعْطَيْتَ، وَلا مُعْطِيَ لِما مَنَعْتَ، وَلا يَنْفَعُ ذَاالْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ. خدايا!از آنچه عطا كردي بازدارنده‏اي نيست، و آنچه را بازداري‏دهنده‏اي ندارد و شخص كوشا را كوشش از تو بي‏ نياز نمي‏كند، پس دستها را بر روي خود كشد. در روز نيمه ماه نيز اين نماز را بهمين كيفيّت بخواند لكن عوض اين دعا بعد از عَلي كُلِّشَيْء قَديرٌ بگويد: اِلهاً واحِداً اَحَداً فَرْداً صَمَداً، لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً . معبود،يگانه،يكتا،فرد،مقصود نيازمندان،كه همسري و فرزندي نگرفته است و در روز آخر ماه نيز چنين كند لكن بعد از عَلي كُلِّشَيْء قَديرٌ بگويد: وَصَلَّي اللهُ عَلي مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرينَ خدايا!بر محمّد و خاندان پاكش‏ درود فرست، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللهِ الْعَلِيِّ الْعَظيمِ. و جنبش و نيرويي جز به خدا نيست،خداي برتر و بزرگ. پس دستها را بر روي خود بكشد و حاجت خود را بطلبد و از فوائد اين نماز نبايد غفلت نمود كه آن بسيار است وبدانكه از براي حضرت سلمان نيز نماز ديگري است. در روز اوّل اين ماه ده ركعت در هر ركعت حمد يكمرتبه و توحيد سه مرتبه با فضيلت بسيار كه مجملش آمرزش گناهان و محفوظ بودن از فتنه قبر و عذاب روز قيامت و رفتن جُذام و بَرَص و ذات الجنب از خواننده آن است و سيّد نيز براي اين روز چهار ركعت نماز نقل كرده هر كه خواهد به اقبال مراجعه كند و در اين روز سنه (57) پنجاه و هفت بقولي ولادت حضرت باقر(عليه السلام) واقع شده و لكن مختار داعي در سوم صفر است و در روز دوّم اين ماه بقولي ولادت با سعادت حضرت امام عليّ نقي(عليه السلام) است سنه 212 و شهادت آن حضرت در سوم سنه (254) دويست و پنجاه و چهار در سُرَّ مَنْ رَأي واقع شده، روز دهم: بقول ابن عيّاش ولادت حضرت امام محمّد تقي(عليه السلام) واقع شده.