○ رسد آدمی به جایی ڪه به جز خدا نبیند. بنگر ڪه تا چه حد است مڪان آدمیت ○ ابرهاے تیره‌ے دلبستگی را ڪنار بزنیم؛ پرده‌هاے ضخیم گناه را پاره ڪنیم نور خدا به جاے زمین و آسمان، از قلب‌مان طلوع می‌ڪند.