گلایری بابلکناری:
#_مطلبی در خصوص سن حضرت خدیجه در زمان ازدواج با رسول خدا(,ص)
سن حضرت خدیجه هنگام ازدواج با پیامبر
عموم مورخان سن پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) هنگام ازدواج با خدیجه(سلاماللهعلیها) را ۲۵ سال دانستهاند(مستدرک حاکم نیشابوری، ج۳، ص۱۸۲)
بر اساس نظر مشهور، این پیوند مبارک ۱۵ سال قبل از بعثت پیامبر صورت گرفته است(الصحیح من سیرة النبی(چاپ جدید)، ج۲، ص۱۹۴.)
و طبق نظر عموم مورخان حضرت خدیجه(سلاماللهعلیها) در همان سالی که حضرت ابوطالب(سلاماللهعلیه) از دنیا رفت؛ یعنی سال دهم بعثت، سه سال قبل از هجرت پیامبر به مدینه، وفات یافته است(همان، ج۳، ص۳۵۸)
منشأ نظری که سن ازدواج حضرت خدیجه(سلاماللهعلیها) با پیامبر را چهل سالگی میداند، سخنی است که سن وفات حضرت خدیجه(سلاماللهعلیها) را ۶۵ سالگی عنوان میکند(
الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۸.)
در حالی که این حرف اشتباه است همانطور که حاکم نیشابوری دربارهی آن میگوید: «هذا قول شاذ(مستدرک حاکم نیشابوری، ج۳، ص۱۸۲)
بر اساس نظردرست، سن حضرت خدیجه(سلاماللهعلیها) هنگام وفات پنجاه سال بوده است(دلائل النبوة (بیهقی)، ج۲، ص۷۱)
بنابراین با توجه به وفات ایشان که در سال دهم بعثت رخ داده و ازدواج ایشان با پیامبر که ۱۵ سال قبل از بعثت بوده، میتوان نتیجه گرفت حضرت خدیجه(سلاماللهعلیها) در ۲۵ سالگی به افتخار همسری حضرت محمد(صلیاللهعلیهوآله) رسیده است.(الصحیح من سیرة النبی(چاپ جدید)، ج۲، ص۲۰۲.)
اولین ازدواج حضرت خدیجه(سلاماللهعلیها)
یکی دیگر از اشتباهات رایج، ازدواج حضرت خدیجه(سلاماللهعلیها) پیش از پیامبر اسلام(سلاماللهعلیهوآله) است.
گفتهاند حضرت خدیجه(سلاماللهعلیها) نخست با عتیق بن عائذ مخزومی و سپس با ابوهالة تمیمی ازدواج کرده و از آنها صاحب فرزند شده است(السیرة النبویة،ابنکثیر،ج۱،ص۲۶۳)این سخن با آنچه که ابن شهر آشوب و دیگران مبنی بر باکره بودن حضرت خدیجه(سلاماللهعلیها) نقل کردهاند در تضاد است(الصحیح من سیرة النبی(چاپ جدید)، ج۲، ص۲۰۸)ابن شهر آشوب در این باره میگوید«أنَّ النبِی تَزوَّجَ بِها وَ کانَتْ عَذْرَاء؛[۲۵] پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) با او (خدیجه) ازدواج کرد در حالی که او باکره بود.(مناقب ابن شهرآشوب، ج۱، ص۱۳۸)
همچنین نسبت به فرزندانی که به حضرت خدیجه منسوب شدهاند، در کتابهای تاریخ آمده است که اینها فرزندان هاله، خواهر حضرت خدیجه(سلاماللهعلیها) بودند که تحت سرپرستی حضرت خدیجه(صلیاللهعلیهوآله) بزرگ شدندالصحیح من سیرة النبی(چاپ جدید)، ج۲، ص۲۰۹)
والحمدلله اولا و آخرا.
گلایری بابلکناری.