•••••●••°•📗 📗•°••●••••• 7⃣ : مرجئه از ارجاء به معنای تاخیر انداختن امری است، و یا نوید و امید دادن به کسی آمده است، این گروه از این جهت مرجئه خوانده شدند که آنها مرتبه عمل را پس از مرتبه قصد و نیت قرار می دادند و ایمان قلبی را برای نجات و فلاح انسان کافی می دانستند آنان چندان به عمل اعتقادی نداشتند از این رو گناه را سبب عدم رستگاری نمی¬دانند و از آنجایی که طبیعی بود با چنین عقایدی امیدی فراوان به گناهکاران داده می شد آنان را مرجئه خواندند. (بغدادی، الفرق بین الفرق ص ۲۰۲ فرق و مذاهب کلامی ص ۲۸۲) 💢 اما ریشه تاریخی این عقیده را به اواخر قرن اول مربوط می دانند (فضل بن شاذان، الایضاح ص ۴۶-۴۵) ولی استعمال چنین اصطلاحی را در زمان اختلاف بین خلیفه سوم و حضرت علی که بین مسلمانان بحثهایی ایجاد شده بود. برمی گردانند. حسن بن محمد بن حنفیه پیشنهاد داد درباره دو خلیفه اول به نیکی سخن بگویند اما راجع به عثمان و علی حکم را به خدا واگذار کنند. (جعفر سبحانی، بحوث فی الملل و النحل ۳/۶۸) 📗 @gelayeri_babolkenari 📗📕📗📕📗📕📗📕📗