🟦 مزاج‌های چهارگانه: 🔹هر آنچه که در عالم ماده است داراي يک مزاج است. هر جسم ترکیبی است از چهار عنصر مذکور که با توجه به غلبه هر عنصر، مزاج جسم به سمت آن عنصر متمایل می‌شود. مثلاً در آویشن به دلیل غلبه آتش، طبع آن گرم و خشک است و به دلیل غلبه آب در کاهو، طبع آن تر می‌شود. در مجموع، همه حيوانات، گياهان و فصلها، آب‌وهوا و مکان‌ها و تکتک اعضاء بدن و کل بدن انسان مزاجهاي خاص خود را دارند. 🔹مزاج‌ها به «سرد/گرم» و «تر/خشک» تقسیم می‌شوند. 🔹معناي سردي و گرمي در طب سنتي: 🔹سردي و گرمي موردنظر در علوم قديم، سردي و گرمي ذاتي اشیاء است؛ هرچند به سردي و گرمي ظاهري هم اطلاق می‌شود. مثلاً وقتي گفته می‌شود دارچين گرم است، منظور ‌اين است که وقتي دارچين خورده می‌شود پس از تصرف بدن در آن، گرماي بدن بالا رفته و علائم گرمي مانند خارش، سوزش، التهاب و... ظاهر می‌شود. يا مثلاً وقتي گفته می‌شود ماست يا دوغ سرد است، يعني پس از ورود به بدن و تأثیر و تأثر بدن در آن سردي به بدن عارض می‌شود و علائم سردي (خواب وکسالت، ضعف و سستي و کندذهني) آشکار می‌شود. 🔹حال در ‌اين مثال‌ها فرق نمي‌کند دارچين داغ شده باشد يا نشده باشد. ماست اگر هم فرضاً داغ شود و سپس مصرف شود پس از هضم کبدي، سردي به بدن عارض مي‌کند. مثلاً آب سرد است، آب جوش هم سرد است هرچند در ابتدا مقداري گرمی معده را بالا مي‌برد. 🔹گفته شد که همه‌چیز در عالم، مزاج دارد. مثلاً مزاج زنجبيل گرم و خشک است و براي بيماريهايي که ریشه در سردي دارند، تجويز می‌شود. کاهو و کتان سرد؛ طلا و پشم، گرم هستند. هل و آویشن خشک هستند و خرفه و هندوانه تر هستند. 🇮🇷 و لاقوه الا بالله