ﭼﻮﺏ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺧﺪا ﻧﺎﻣﺮئیست... ﻧﻪ ﻛﺴﻲ ﻣﻴﻔﻬﻤﺪ,ﻧﻪ ﺻﺪاﻳﻲ ﺩاﺭﺩ... ﻳﻚ ﺷﺒﻲ ﻳﻚ ﺟﺎﻳﻲ... ﻭﻗﺘﻲ از ﺷﺪﺕ ﺑﻐﺾ,ﻧﻔﺴﺖ ﻣﻴﮕﻴﺮﺩ... ﺧﺎﻃﺮﺕ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ... ﻛﻪ ﺷﺒﻲ ﻳﻚ ﺟﺎﻳﻲ... ﺑﺎﻋﺚ و ﺑﺎﻧﻲ ﻳﻚ ﺑﻐﺾ ﺷﺪﻱ ﻭﺩﻟﻲ ﺳﻮﺯاﻧﺪﻱ... آﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻓﻜﺮ ﻧﻤﻴﻜﺮﺩﻱ ﺑﻐﺾ ﭘﺎﭘﻲ اﺕ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ... و ﺷﺒﻲ ﻳﻚ ﺟﺎﻳﻲ... ﻣﻴﻨﺸﻴﻨﺪ ﺳﺮ ﺭاﻩ ﻧﻔﺴﺖ... و ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺎﻻﺟﺒﺎﺭ ... ﻫﺮ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺻﺪﺑﺎﺭ... ﻣﺤﺾ ﺁﺯاﺩﻱ ﺭاﻩ ﻧﻔﺴﺖ... ﺑﻐﺾ ﺭا ﻣﻴﺸﻜﻨﻲ... ﺁﺭﻱ,اﻳﻦ چوب، ﭼﻮﺏِ ﺧﺪاﺳﺖ....