ر چقدر است و اگر آنها در ایران هستند، مشغول به چهکاریاند؟ تا زمانی که آماری نداشته باشیم، نمیتوانیم تحلیلی هم ارائه دهیم. این بحث جدی است وقتی اعلام میشود، سهمیه فرزندان شهدا در رشتههای پزشکی را بالا ببریم تا مهاجرت در این گروه کمتر شود، به اثرات مخرب آن که مورد تاکید است، بیتوجهی شده است.»
🔍 *کپرنشینی ۲۰ نفر برای فارغالتحصیلی هر دانشجو*
سردبیر سایت خبری تجارت نیوز اینبار قدیری را بهطور مستقیم خطاب قرار داد و با این توضیح که آمار مهاجرت در میان کارآفرینان بالا رفته و بخش زیادی از آنها فقط برای دستیابی به اینترنت به ترکیه میروند، از او خواست درباره راههای نگهداری از نخبگان توضیح دهد. اما قدیری اینبار بحث دیگری را مطرح کرد که با واکنشهای زیادی ازسوی حاضران در این نشست و کارشناسان اصلی همراه شد: *«متاسفانه در کشور تصورات اشتباهی از اقتصاد وجود دارد، مثلا در بودجه امسال پیشبینی شده روزانه یکمیلیون و ۴۰۰هزار بشکه صادر شود -یعنی برای هر ایرانی ماهانه کمتر از نصف یکبشکه- که البته این مقدار محقق نشد. در ردیف بودجه برای صادرات نفت، میعانات گازی، به ازای هر ایرانی ماهانه ۳۵۰هزار تومان پیشبینیشده که محقق نشد. اما اگر از هر ایرانی بپرسیم چقدر صادرات نفت داریم، تصورشان دهها و صدها میلیون تومان در ماه به ازای هر ایرانی است. تصور آنها این است که با این درآمدها، میتوان تمام نیازها را برآورده کرد. نهتنها مردم که مسئولان هم چنین تصوری دارند. درحالیکه درآمدهای دولت چنین توان اقتصادیای ندارد. بههمیندلیل مردم وقتی شرایط را حتی با کشورهای همسایه مقایسه میکنند، احساس تبعیض میکنند و میگویند نظام اقتصادی فاسد است.» او ادامه داد: «مردم حقوق کشورها را مقایسه کرده و از هزینهها غفلت میکنند. مردم کشورهای دیگر بسیار قانع زندگی میکنند. زن و مرد سالها با هم کار میکنند. درحالیکه مردم ایران منتظرند حکومت کاری برایشان انجام دهد. بودجه دانشگاه شریف با ۱۰هزار و ۲۰۰دانشجو، ۶۸۴میلیارد تومان است؛ یعنی سرانه هرسال بیش از ۶۷میلیون تومان است. همین عدد نشان میدهد، برای تامین هزینه هر دانشجو، دولت سهم ۲۰نفر از نفت را گرفته و خرج یکدانشجو کرده است، اما دانشجو پس از فارغالتحصیلی طلبکار است، او فراموش کرده که ۲۰نفر برای دانشجو شدن او کپرنشین شدهاند!»*
🔍 *چرا مهاجران بر نمیگردند؟*
در همینجا سردبیر سایت تجارت نیوز اعلام کرد، دولت برای این دانشجو چه اقدامی کرده؟ ایجاد شغل، وظیفه دولت است اما قدیری پاسخ داد که این تصور اشتباه است. خود فهرغالتحصیلان هم باید کارآفرینی کنند. مگر دیجیکالا و دیوار را دولت راهاندازی کرده است؟
باید بخشخصوصی هم فعال شود. او در ادامه درباره علت مهاجرتها از کشور مثالهای شخصی از اقوامشان آورد و در ادامه بهاستناد همین مثالها توضیح داد: «مردم سرابی از مهاجرت دارند. در رسانهها فقط از مهاجران موفق صحبت میشود، از آنهایی که زندگیشان را فروختهاند و موفق نشدهاند و رویشان نمیشود برگردند.» او در پاسخ به این سوال که دلیل بازنگشتن مهاجران چیست، باردیگر پاسخاش را تکرار کرد: «رویشان نمیشود برگردند.» و ادامه داد: «تصور مردم از زندگی در اروپا غیرواقعی است. آنها در خانههای ۳۰متری، در بدترین و سختترین شرایط زندگی میکنند. من سفیر استرالیا بودم، دندانپزشک مهاجر، رانندهتاکسی شده بود.» قدیری در پاسخ به این سوال که کشور چه اقداماتی انجام داده تا افراد مهاجرت نکنند، گفت: «ما نشستهایم حکومت برایمان کاری کند. درحالیکه دولت حتی نمیتواند حقوق کارمندانش را بدهد. ۸ و نیم میلیوننفر حقوقبگیرند. با افزایش سن امیدبهزندگی، کشورهای انگلستان و آلمان سن بازنشستگی را به ۶۷سال رساندهاند و در آمریکا به ۶۷سال و ۸ماه. در ایران سن امیدبهزندگی ۷۶سال است اما فرد با ۳۰سال بیمه میتواند بازنشسته شود. دولت میخواست سن بازنشستگی را دو سال بیشتر کند که مجلس مخالفت کرد. من میگویم، سن بازنشستگی باید به ۶۵سال برسد.» او با اعلام اینکه در ایران چهارمیلیون شاغل و ۴ و نیم میلیون بازنشسته وجود دارد، گفت: «امسال ۲۰۰هزار میلیارد تومان به صندوق بازنشستگی کمک شد که برای سال دیگر این بودجه باید به ۳۰۰هزار میلیارد تومان برسد تا بتواند حقوق بازنشستگان را پرداخت کند؛ درحالیکه دولت پول ندارد. تصور نادرست درباره درآمدها، منجر به ناامیدی و نارضایتی شده است. در حال حاضر کشور با مازاد نیرو مواجه شده است.»
🔍 *مشارکت اقتصادی ۴۰درصدی، فاجعه است*
در ادامه مدیر رصدخانه مهاجرت ایران اعلام کرد، با وجود اینکه با مازاد نیرو مواجهایم، چرا دنبال افزایش جمعیت هستند؟ قدیری اما پاسخ داد، اگر قرار بود به اتکای منابع طبیعی تأمین باشیم، ۱۰میلیون نفر هم زیاد بود. ژاپن یکچهارم ما وسعت دارد،منابع.نفتی و معادن مادرا هم ندارد ولی ۵۰میلیون نفر بیشتر از ما