جنگ تهرانی ها و برخی قبیله های دیگر با امام زمان علیه السلام عَنْ يَعْقُوبَ السَّرَّاجِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) يَقُولُ‌ ثَلَاثَ عَشْرَةَ مَدِينَةً وَ طَائِفَةً يُحَارِبُ الْقَائِمُ أَهْلَهَا وَ يُحَارِبُونَهُ أَهْلُ مَكَّةَ وَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ وَ أَهْلُ الشَّامِ وَ بَنُو أُمَيَّةَ وَ أَهْلُ الْبَصْرَةِ وَ أَهْلُ دَسْتُمِيسَانَ‌[1] وَ الْأَكْرَادُ وَ الْأَعْرَابُ وَ ضَبَّةُ وَ غَنِيٌّ وَ بَاهِلَةُ وَ أَزْدٌ وَ أَهْلُ الرَّيِّ. یعقوب سراج می گوید: شنیدم امام صادق (علیه السلام) می فرمود: سیزده شهر و طایفه مردمش با قائم می جنگند و او نیز با آنان می جنگد: اهل مکّه و اهل مدینه و اهل شام و بنی امیّه و اهل بصره و اهل دشت میسان و کردها و اعراب و ضبّه و غَنی و باهِلَه و أزْد و و مردم ریّ . الغيبة للنعماني/ص299