آمارها نشان می‌دهد جرایم و انحرافات در فضای مجازی 20 درصد فزونی یافته است. هتک حیثیت و نشر اکاذیب با رشد 26 درصدی، افزایش 43 درصدی جرایم علیه اخلاق عمومی در فضای مجازی، رشد 19 درصدی سرقت و کلاهبرداری مرتبط با رایانه، بالارفتن 28درصدی جرایم علیه محرمانگی داده‌ها نسبت به مدت مشابه خودشان در سال گذشته بودیم. خشونت‌هایی چون: doxing (جستجوی اطلاعات خصوصی یا قابل شناسایی افراد و سازمان ها و انتشار آنها در اینترنت)، sextoration (اخاذی جنسی که شامل واردکردن غیرفیزیکی فرد‌قربانی به برآورده‌کردن خواهش‌های جنسی مهاجم می‌شود)، trolling (ارسال مطالب اهانت‌آمیز خارج از بحث تحریک‌آمیز و تفرقه‌پراکن)، کلاهبرداری‌های آنلاین به روش های مختلف(اسکیمر- پانزی- تیمون- گوچبین و ...)، اقدامات روانی- الکترونیکی جهت کنترل افکار و افراد، ایجاد چالش‌های مرگبار، معجونی از انواع خشونت های سایبری است که با گسترش سریع اینترنت و افزایش تعداد کاربران به جزء جدایی ناپذیری از زندگی بشر مبدل شده است. از طرف دیگر به هر میزان که کاربران فضای مجازی افزایش می‌یابند و امور مختلف خود را در این فضا پیگیری کرده و رتق و فتق می‌‌کنند؛ به همان میزان نیز افراد مستعد کجروی، به آنجا ورود کرده و اعمال متخلفانه و مجرمانه خود را پی می‌گیرند چرا که می‌توانند هویت واقعی خود را مخفی کرده و با گمنامی اهداف و نیات خود را دنبال کنند؛ کیستی خود را نه تنها از دید دیگران پنهان می‌دارند، بلکه آن را وارونه و دروغ جلوه داده و مبرهن است که در فضای سایبری؛ این "بهشتِ منحرفان" بدون ترس و اضطراب، می‌توان مبادرت به خودسری و بی‌قانونی نمود. دیگر دلیل نیز ﺳﻬﻮﻟﺖ در ﺑﺮﻗﺮاري ارﺗﺒﺎط و سرعت بالای انتشار محتوای آسیب‌رسان است که در نهایت منجر به بازتولیدِ خشونت در دنیای واقعی می‌شود؛ انتشار بیش از 22 میلیون محتوای مرتبط با خشونت و جرایم خشن در فضای مجازی از ابتدای سال تا کنون، از علل افزایش 25درصدی مزاحمت های خیابانی و صعود 11 درصدی وقوع شرارت ها در همین مدت، در دنیای واقعی بوده و این امر اهمیتِ عواقبِ اقدامات و تحرکات دنیای مجازی بر جهان واقعی را نشان می دهد. بی‌شک بیشترین آسیب در این فضا متوجه کودکان و نوجوانان است؛ هر چند که برای "کودکان مدرن"، به سبب امکانات آموزشی، ارتباطی، تفریحی، سرگرمی، اینترنت یک محیط آشنا و امن به نظر می‌رسد.