🌸بسم الله الرئوف 🌸 🍀از تبار عشق🍀 🌺برای مؤذن بسیجی🌺 شادروان استاد عباس میهندوست قسمت اول آخرین مؤذنی که من به خاطر دارم کربلایی عبدالکریم حایری بود که بی میکروفون و بلندگو بالای گلدسته مسجد اذان می گفت. و أفوض امری الی الله... آن موقع ها بلندگو و میکروفن و این چیزها نبود و بالای گلدسته و روی پشت بام اذان می گفتند. بهار و تابستان که گروه زیادی از مردم دردباغستان ساکن بودند، صدای کربلایی عبدالکریم تا باغستان هم می رسید، مخصوصا صبح‌ها. ساعت اللیل و باد صبا هم نبود و مؤذن ها بر اساس وقت شناسی و گردش ماه و خورشید و طلوع و غروب ستاره‌ها و شفق و فجر اذان می‌گفتند. کربلایی عبدالکریم البته مؤذن رسمی مسجد بود والا کسانی بودند که بر بام گلی خانه هایشان اذان می گفتند و در ماه رمضان مناجات می‌کردند. حتی کسانی مثل مرحوم عمو قاسم (عربی) و مرحوم ملا حسن بشرویگی سحرهای ماه مبارک با زدن طبل و یا حتی زدن روی تین حلبی مردم را بیدار می‌کردند. از جمله مؤذن‌های معاصر مرحوم کربلایی عبدالکریم حایری که روی پشت بام اذان می‌گفتند چندنفری را رصد کردم مانند: مرحوم ملا محمدحاتمی مرحوم ملااسماعیل صفرعلی ( پدر کربلای حسین سجادی) و برادرش مرحوم عبدالرحیم صفرعلی مرحوم آقای محمد عربی( معروف به عندلیب) مرحوم کربلایی غلامرضا استاد حسین (پدر آقایان حشمتی ) مرحوم ملاعلی اکبر علیمراد( پدر محمد حکمتی) و در سالهای اخیر مرحوم ملا رجب بنی آیسک جناب آقای محمدحسین عاملی آقاشیخ علی‌رضا دهقان و جناب حاج حسین دهقان آقای محمد حکمتی آقای ملا قنبر عربی آقای محمدرضا براقی ... ادامه دارد