کوچولوی ۶۱۰ روزه من! علاقه شدید تو به کارهای فنی عجیب است، محبوب‌ترین اسباب‌بازی تو جعبه ابزاریست که همه اقلام داخل آن خطرناک هستند و تو به آن‌ها می‌گویی، اما آن جیزها تنها موجوداتی هستند که در هر شرایطی تو را آرام و راضی نگه می‌دارند! آن‌قدر با جیزها بازی می‌کنی و آن‌قدر هربار حق‌به‌جانب آن‌ها را طلب می‌کنی که انگار نه انگار اسم‌ آن‌ها جیز است! در واقع فلسفه جیز بودنِ جیزها را به محاق برده‌ای. مدت طولانی سر جعبه ابزار می‌نشینی و با پیچ‌گوشتی‌هایش باز کردن هر پیچی را تجربه می‌کنی و با انبردست و آچارش سراغ همه‌ی وسایل منزل می‌روی و با این‌که در این راه مجروحیت هم پیدا کرده‌ای اما باز جسورانه همان انبردستِ ضارب را نشان می‌دهی و زخم روی دستت را و باید محل جراحتت را همه ببوسند تا التیام پیدا کنی! و از عجایب دنیا همین است که پدرها و مادرها هزار بار دلشان می‌لرزد و اضطراب را تحمل می‌کنند تا شما کوچولوها تجربه کنید و بزرگ‌ شوید و خلاق شوید و از ترس‌ها عبور کنید. دنیای شما کوچولوها از عجیب‌ترین بخش‌های این دنیاست و خدا و فرشتگانش به شکل عجیب‌تری شما را مراقبت می‌کنند، گویی هربار عالمِ هستی، به موجوداتِ کوچکِ تازه به این دنیا آمده، چشم امید متفاوتی دارد...🌱✨ ✍ ف. حاجی وثوق @ghalamzann