پدرانه 🌿متلاطم ترین و تحت‌فشار ترین روح نه آن روحی است که جسمش جراحت برداشته ونه آن که مصیبت عزیز دیده. و نه حتی آنکه آبرویش رفته. تا زمانی که ضمیر همه این مصیبتها به خود انسان بازگردد سختی‌اش هم نسبت کوچکی از سختی های عالم را دارد. هر مصیبتی در یک ضرب شود بازهم یک مصیبت است 🌿اما اگر مصیبتی به اندازه چند نفر ضریب بگیرد چطور؟ پدر را دیده‌اید؟ آیا پدر بودن را فهمیده‌اید؟ او به جز سختی های خود، مصیبت کش همه اعضاء خانواده‌ است. بیماری، موفقیت تحصیلی، آسایش اقتصادی و.. تک تک اعضای خانواده روح او را درگیر می‌کند. چرا که مسئولیت این خانواده را بر دوش خود می‌بیند. و کار به جایی می‌رسد که نه به تن بیمار خود و نه لباس کهنه و به هیچ یک از اسباب آسایشش اهمیت نمی‌دهد چرا که روح او در همه اعضای خانواده متکثر و پخش شده. 🌿اما از رنج پدر یک خانواده بالاتر هم در این دنیا وجود دارد. رنج و سختی امام و جلوداری که هم اعضای خانواده‌اش به اندازه کل انسان ها‌ی روی زمین است و هم عمق دردش انتها ندارد. درد او درد آسایش و آسودگی ما است. با همه ابتلائات و مصیبت های ما رنج می‌کشد و تحمل می‌کند. 🌿اما او درد مصیبت مارا در امتداد مسئولیت و رنج بالاتری می‌بیند و آن هدایت است. هیچ رنجی بالاتر از دست‌گیری از امت و مردم برای سلوک در مسیر قرب الهی نیست و این اعظم سختی هاست. مگر پیامبر نفرمود شیبتنی سوره هود به سبب آیه «فاستقم کما امرت و من تاب معک» رهبریِ استقامت بندگان الهی در مسیر آرمان ها و نیل به اهداف و چشم اندازهای الهی، به قدری سخت است که مظهر صبر و استقامت یعنی پیامبر می‌فرماید مرا پیر کرد. 🌿رهبری الهی ناگزیر از‌ چنین رنجی‌ست. از بالاترین آنها یعنی پیامبر و امیرالمومنین تا نازلترین آنها یعنی علماء عصر غیبت و رهبران انقلاب اسلامی آن را درک کرده‌اند. ❕پ.ن:کلیپی که در ادامه می‌آید ببینید غلیان @ghalayan