#در_محضر_قرآن نابودکننده لذت‌ها غوطه‌وری در نعمت‌ها وقتی که موجب شود از صاحب نعمت باز بمانی و از مسئولیت‌هایت غفلت کنی، بد و بلکه سم است. یعنی با خودت می‌گویی ای کاش این نعمت نبود و من این‌گونه اهل کفر و تکذیب و پیمان‌شکنی نمی‌شدم! حالا راهش چیست تا خودت را نجات دهی؟ یکی‌اش این است ببینی چگونه متولد می‌شوی و چگونه از تو فرزندی به دنیا می‌آید و بعد چگونه همگی می‌میریم؟ در تولد که حواست به خدای نعمت‌ها نیست، لااقل مرگ را بهتر نگاه کن: نَحْنُ قَدَّرْنا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَ ما نَحْنُ بِمَسْبُوقينَ ماییم در میان شما مرگ را مقدّر ساختیم و هرگز کسی بر ما پیشی نمی گیرد! مرگ! عجب چیزی است مرگ! برای همین است که پیامبر می‌فرمود: أَكْثِرُوا ذِكْرَ الْمَوْتِ فَإِنَّهُ هَادِمُ اللَّذَّات![1] [1] ‏مرگ را زیاد یاد کنید که نابودکننده لذت‌های دنیایی است! (وسائل الشيعه، ج‏2، ص 437)