| ۱۲ ❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄ فصل ششم: میزان توضیح یکی از مواقف مهوله قیامت موقف میزان و سنجیدن اعمال است قالَ اللَّهُ تَعالی فی اَوائِلِ سُورَةِ الْاَعْراف: «وَ الْوَزْنُ یَومَئِذٍ الْحَقُّ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوازینُهُ فَاُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ وَ مَن خَفَّتْ مَوازینُهُ فَاُولئِکَ الَّذینَ خَسِرُوا اَنْفُسَهُم بِما کانُوا بِآیاتِنا یَظْلِمُونَ»(۱) «وزن و سنجیدن اعمال در روز قیامت حق است پس هر که سنگین باشد ترازوهای(۲) او یعنی حسنات او، پس ایشانند رستگاران، و هر که سبک باشد ترازوهای او پس ایشانند که زیان کردند. ------------------------------------------------- ۱- سوره اعراف، آیه 8 و 9. ۲- مفسرین گفته اند: سبب آنکه «میزان» را به صیغه جمع، حقّ تعالی ذکر فرموده، میشود آن باشد که هر نوع از انواع طاعات را میزانی باشد و میشود [ممکن است] «موازین» جمعِ «موزون» باشد یعنی اعمالِ سنجیده او. منه. جانهای خود را به سبب آنچه بودند که به آیات ما ظلم می کردند یعنی انکار می کردند عوض آنکه تصدیق کنند». و در سوره قارعه فرموده: «اَلْقارِعَةُ مَا الْقارِعَةُ تا آخر سوره قارعه...» «قارعه» یعنی قیامت به جهت آنکه می کوبد دلها را به فَزَع و ترس. پس معنی چنین باشد: «قیامت و چیست قیامت؟ و چه دانا کرد تو را که چیست آن؟ روزی که می باشند مردم مانند پروانه پراکنده، و می باشند کوهها مانند پشم رنگ شده و حلاّجی شده؛ پس اما آنکه گران آمد سنجیده هایش یعنی حسنات و خیراتش پس او در عیشی است پسندیده، و اما آنکه سبک آمد سنجیده هایش پس مأوایش «هاویه» است، و چه دانا کرد تو را که چیست هاویه؟ آن آتشی است بسیار سوزنده».(۳) بدانکه برای سنگین کردن میزان اعمال شاید هیچ عملی مثل بر حضرت رسول و آل آن جناب - صلوات اللَّه علیهم اجمعین - و مثل نباشد، و ما در اینجا به ذکر چند خبر در فضیلتِ صَلَوات و سه روایت با چند حکایت در حُسنِ خُلق، کتاب خود را زینت می دهیم.