اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاقْضِ عَنِّي كُلَّ مٰا أَلْزَمْتَنِيهِ وَفَرَضْتَهُ عَلَیَّ لَكَ فیٖ وَجْهٍ مِنْ وُجُوهِ طَاعَتِكَ، أَوْ لِخَلْقٍ مِنْ خَلْقِكَ وَإِنْ ضَعُفَ عَنْ ذَلِكَ بَدَنِی، وَوَهَنَتْ عَنْهُ قُوَّتِی، وَلَمْ تَنَلْهُ مَقْدُرَتِی، وَلَمْ يَسَعْهُ مَالِی وَلاٰ ذَاتُ يَدِي، ذَكَرْتُهُ أَوْ نَسِيتُهُ هُوَ یٰارَبِّ مِمّٰا قَدْ أَحْصَيْتَهُ عَلَیَّ وَأَغْفَلْتُهُ أَنَا مِنْ نَفْسِی، فَأَدِّەٖ عَنِّي مِنْ جَزِيلِ عَطِيَّتِكَ وَكَبِيـرِ مٰا عِنْدَكَ، فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ، حَتّٰى لاٰيَبْقىٰ عَلَیَّ شَیْ‌ءٌ مِنْهُ تُرِيدُ أَنْ تُقَاصَّنِي بِهِ مِنْ حَسَنَاتِی، أَوْ تُضَاعِفَ بِهِ مِنْ سَيِّئَاتِی يَوْمَ أَلْقَاكَ یٰارَبِّ. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و مرا به انجام همۀ آنچه برای خود، یا بنده‌ای از بندگانت، در جهتی از جهات طاعتت، بر من لازم و واجب فرموده‌ای، توفیق ده؛ و اگر چه بدنم از انجامش ناتوان باشد و نیرویم از آن سست شود و توان و قدرتم به آن نرسد و مال و منالم گنجایشش را نداشته باشد، خواه یادش باشم یا فراموشش کرده باشم. و آن تکلیف، ای پروردگارم! از اموری باشد که به حساب من گذاشته‌ای و من از انجامش غفلت کرده‌ام، آن را از عطای عظیمت و رحمت واسعه‌ات، از سوی من ادا کن؛ که تو توانگر کریمی. ای پروردگارم! آن تکالیف را به گونه‌ای از سوی من ادا کن که چیزی از آن برعهدۀ من نـماند؛ تا روزی که تو را ملاقات می‌کنم، لازم نیاید از خوبی‌هایم کم کنی و بر بدی‌هایم بیافزایی. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَارْزُقْنِي الرَّغْبَةَ فِی الْعَمَلِ لَكَ لآِخِرَتِی، حَتّٰى أَعْرِفَ صِدْقَ ذٰلِكَ مِنْ قَلْبِي، وَحَتّٰى يَكُونَ الْغَالِبُ عَلَیَّ الزُّهْدَ فیٖ دُنْيَايَ، وَحَتّٰى أَعْمَلَ الْحَسَنَاتِ شَوْقاً، وَآمَنَ مِنَ السَّيِّئَاتِ فَرَقاً وَخَوْفاً، وَهَبْ لیٖ نُوراً أَمْشِی بِهِ فِی النَّاسِ، وَأَهْتَدِي بِهِ فِی الظُّلُمَاتِ، وَأَسْتَضِی‌ءُ بِهِ مِنَ الشَّكِّ وَالشُّبُهَاتِ. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و برای آخرتم میل و رغبت در عمل، آن‌هم عمل برای خودت، روزی‌ام کن؛ تا جایی که درستی این عمل را از قلبم بیابم و به گونه‌ای که بی‌رغبتی نسبت به دنیایم بر من چیره شود و به صورتی که از سـر شوق خوبی‌ها را به جا آورم و از بیم و ترس از عذاب، از بدی‌ها در امان مانم؛ و نوری به من بخش که به وسیلۀ آن در میان مردم زندگی کنم و در تاریکی‌ها با فروغش راه یابم و به سبب آن از شک و شبهه‌ها، رهایی یافته، روشنی ایمان و اعتقاد محکم و استوار به دست آورم. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَارْزُقْنِي خَوْفَ غَمِّ الْوَعِيدِ، وَشَوْقَ ثَوَابِ الْمَوْعُودِ، حَتّٰى أَجِدَ لَذَّةَ مٰا أَدْعُوكَ لَهُ، وَكَاٰبَةَ مٰا أَسْتَجِیرُ بِكَ مِنْهُ. اَللّٰهُمَّ قَدْ تَعْلَمُ مٰا يُصْلِحُنِي مِنْ أَمْرِ دُنْيَايَ وَآخِرَتِی، فَكُنْ بِحَوَائِجِي حَفِيّاً. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و ترس و اندوهِ عذاب و اشتیاق پاداش وعده داده شده را روزی‌ام کن تا لذّت آنچه تو را به خاطر آن می‌خوانم و دشواری چیزی که از آن به تو پناه می‌آورم، بیابم. خداوندا آنچه از کار دنیا و آخرتم، مرا اصلاح می‌کند می‌دانی؛ پس به برآوردن خواسته‌های من مهربان باش. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَارْزُقْنِي الْحَقَّ عِنْدَ تَقْصِیرِي فِی الشُّكْرِ لَكَ، بِـمٰا أَنْعَمْتَ عَلَیَّ فِی الْيُسْـرِ وَالْعُسْـرِ، وَالصِّحَّةِ وَالسَّقَمِ، حَتّٰى أَتَعَرَّفَ مِنْ نَفْسِی رَوْحَ الرِّضَا، وَطُمَأْنِينَةَ النَّفْسِ مِنِّي بِـمٰا يَجِبُ لَكَ، فِيمٰا يَحْدُثُ فیٖ حَالِ الْخَوْفِ وَالْاَمْنِ، وَالرِّضَا وَالسُّخْطِ، وَالضُّـرِّ وَالنَّفْعِ. خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست و هنگام کوتاهی در شکرگزاری‌ات، آن‌هم شکرگزاری به خاطر نعمت‌هایی که در زمان آسایش و سختی و سلامت و بیماری به من ارزانی داشتی، حق را که تسلیم بودن در برابرت و اقرار به احکام حکیمانه‌ات و اعتـراف به کوتاهی ورزیدنم در شکر است، روزی‌ام کن؛ تا از وجودم نسیم خشنودی و آرامش باطن دریابم، آن‌هم در برابر ادای وظیفه‌ای که نسبت به حضـرتت بر من واجب است، ادای وظیفه در اموری که در حال ترس و امنیّت و خشنودی و خشم و زیان و سود پیش می‌آید.