بسم ‌الله الرحمن الرحیم ▶️ تا اینکه آمد از فراز عرش بویت من آمدم با کوه عصیانم بسویت دستم گرفتی تا نشینم روبرویت تا آنکه دلگرمم کنی با گفتگویت با دعوت تو آمدم مهمانی تو مهمان شدم بر سفره ی ربّانی تو @hosenih من آمدم بر درگه تو با گناهم مثل همیشه از کرم دادی پناهم خود خوب می دانم که پست و روسیاهم پاکم کن از جرم و خطا و اشتباهم خسته شدم از زندگی پُرتباهی اِغفِر ذنوبی یا الهی یا الهی... دیدم که می بخشی مرا، عصیان نمودم سیلاب گشتم از گنه، طغیان نمودم من خویش را محروم از غفران نمودم؛ از بس که خود را دور از باران نمودم ای آنکه خود گفتی "رحیمی" و "عطوفی" حتماً تو می بخشی مرا، از بس "رئوفی" من مستحق نارم و اقرار دارم اما خدایی هم چو تو "غفّار" دارم هم چون حسین فاطمه دلدار دارم با روضه ی کرب و بلا افطار دارم با روزه می افتم به یاد آل زهرا یادم میفتد روضه ی خشکی لبها @hosenih آه از دمی که یاس با نیلوفری سوخت وَ از سوز بی آبی، علی اصغری سوخت عالم ز داد بی صدای حنجری سوخت از حال رفت و مادر غم پروری سوخت بر روی دامن جای طفلش بود خالی خوش بود مادر با همان طفل خیالی ⏹ @ghararenokary