‌⭕️تحقیر بی‌سابقه دیپلمات‌های بریتانیا در فرودگاه تهران خاطراتی از یک مقام پیشین اطلاعاتی 💢پس از لطمات حیثیتی سنگینی که دولت متکبر بریتانیا به دلیل صدور فتوای قتل سلمان رشدی از سوی حضرت امام خمینی (ره) متحمل شد، در سال ۱۹۹۰ دیپلماتی با سوابق اطلاعاتی بنام دیوید ردوی را راهی تهران نمود. 💢در سال اول حضور ردوی در تهران، در فرودگاه هیثرو لندن تعرضات توهین‌آمیزی به هیئت‌های دیپلماتیک ایرانی صورت گرفت که با بی‌تفاوتی وزارت امور خارجه ایران مواجه شد و این امر انگلیسی‌ها را جری‌تر کرد. 👤دیوید ردوی توقع داشت سایرکشورهای اروپایی نیز به این نحو به شئون دیپلمات‌های ایرانی توهین کنند. باید توضیح دهم که عموماً نحوه برخورد و تعامل هیئت دیپلماتیک انگلیس در تهران الگوی اعلام‌نشده‌ای برای سایر سفارتخانه‌های غربی در تهران بوده و هست. یکی از تبعات و اهداف اینگونه فشارها می‌توانست محدودیت تحرک دیپلماتیک ایران در حوزه اروپا باشد. 💢کار تا آنجا پیش رفت که انگلیسی‌ها در سفر وزیر وقت نفت و هیئت همراه، شرط ورود به لندن را بازدید بدنی کامل قرار دادند. وزیر فوق نه تنها پذیرفت بلکه از همراهان خود خواست قضیه را به تهران منعکس نکنند تا در ترددهای بعدی مانعی ایجاد نشود. معهذا، این تعرض خفت‌بار پنهان نماند و مقررشد اقدامات لازم و بازدارنده متقابل صورت گیرد. 💢در اولین اقدام، اعضای هیئت سه نفره ویژه‌ای که ظاهراً عهده‌دار مأموریت سیاسی- اقتصادی در تهران بودند در فرودگاه مهرآباد مورد بازرسی بدنی قرار گرفتند و به کاردار بریتانیا، که به استقبال آن‌ها آمده بود، تفهیم شد که اگر هیئت انگلیسی از برخورد صورت گرفته ناراضی است می‌تواند با همان پرواز به کشور خود بازگردد. 👤دیوید ردوی متوجه شد که این اقدام در پاسخ به بی‌احترامی به وزیر نفت و هیئت همراه در لندن است. تحلیل ردوی و مشاوران ایرانی و انگلیسی او این بود که این روش با منش و روحیه حاکم بر وزارت خارجه ایران همخوان نیست و نمی‌تواند ادامه پیدا کند و لندن نباید کوتاه بیاید. 💢کمتر از ده روز بعد، هیئت ایرانی دیگر، که دارای مصونیت کامل سیاسی بود، در فرودگاه لندن به همان شیوه و البته توهین‌آمیزتر مورد بازرسی بدنی کامل قرار گرفت. 🔺در نتیجه، تصمیماتی برای حفظ شأن انقلاب و نظام اتخاذ شد و زمانی که ردوی، به همراه خانواده، به ایران می‌آمد رفتاری با او شد که انگلیسی‌ها را به عقب‌نشینی کامل واداشت. بهتر است به گزارشی استناد کنم که ردوی از این واقعه تهیه و به لندن ارسال کرد. مطالب زیر نقل تقریباً دقیق از مضمون گزارش ردوی است: 💢«شب قبل هنگام ورود به تهران به همراه خانواده فردی با لباس شخصی با انگشت مرا به سمت خود خواند و با تحکم خواست با او به اتاقی بروم. هنگامی که خانواده‌ام قصد همراهی داشتند به آن‌ها گفت فقط با آقا کار داریم. مرا به داخل اتاقی بردند و دستور دادند لباس‌هایم را درآورم. در پاسخ به اعتراض من، که گفتم دیپلمات هستم و برخوردار از مصونیت سیاسی، گفتند: کسانی که در لندن بازرسی بدنی شدند مانند شما بودند و این اقدام پاسخ به آن بی‌احترامی است. سپس ایستادند تا تمام لباس‌هایم را بجز شورت از تن در آوردم. بعد با تحقیر به من نگاه کردند و دستور دادند لباس‌هایت را بپوش. هدف نه بازرسی بلکه فقط تحقیر بود. چند بار نیز گفتند اگر ناراحتید می‌توانید به کشورتان برگردید. پیام این بازرسی خیلی روشن بود: بازرسی دیپلمات‌های ایرانی در لندن باید متوقف شود.» 👤ردوی در پایان گزارش خود افزود: 🔺«بنظر من طی ۱۵۰ سال گذشته بریتانیا اینگونه مورد تحقیر قرار نگرفته است. این برخورد را متوقف کنید وگرنه تردد و حتی روابط سیاسی تهران و لندن قابل استمرار نیست.» 💢پایداری بر مواضع انقلابی سبب شد بریتانیا تسلیم شود و وضع به حالت قبل بازگردد هرچند این مقابله برای دو مدیر ایرانی مسئول اقدامات فوق هزینه‌هایی داشت.