امروز سالروز عقد پیمان آخال است( رکورددار بیشترین میزان جدایی از خاک ایران)که بین ایران قاجار ناصری و امپراتوری روسیه منعقد و باعث‌شد آسیای میانه، خوارزم، خیوه، شرق مازندران و مرو، سمرقند و بخارا (شامل ترکمنستان و بخش‌های بزرگی از تاجیکستان، ازبکستان، قرقیزستان و قزاقستان امروزی با بیش از ۱میلیون و ۲۲۶ هزار کیلومترمربع ) از ایران جدا شود.
محمود محمود در کتاب تاریخ روابط ایران و‌انگلیس به پیمان آخال اشاره می‌کند:
اشتباه طرف ایرانی «اعتماد بیش از حد» به وعده‌های روسیه بود. در جریان مذاکرات، تیم ایرانی به تصور اینکه روس‌ها در قبال امتیازاتی که می‌گیرند، دیگر به سمت تصرف بیشتر اراضی ایرانی نخواهند رفت، با شرایط روسیه موافقت کرد.
در حالی بود که روسیه پس از معاهده آخال به نفوذ خود در مناطق شمالی ایران ادامه داد و معاهده مانع توسعه‌طلبی روس‌ها نشد.
منطقه‌ای که پس از پیمان آخال و خارج از مفاد آن مورد دستبرد روس‌ها قرار گرفت روستای فیروزه بود.
منطقه‌ای ییلاقی و تفریحی در ترکمنستان امروزی