🌹 بعضی ها مي گويند «در جوانی نهايت لذت را می بريم و عشق دنيا را می كنيم و در پيری توبه می كنيم و نماز می خوانيم». آیا این حرف درست است؟ 💚 1. هيچ تضمینی برای زنده ماندن انسان تا ساعتِ بعد وجود ندارد تا کسی بخواهد برای توبه در دوران پیری برنامه ریزی کند. گفتم که به پیری رسم و توبه کنم آنقدر جوان مُرد و یکی پیر نشد 💛 2. حتی اگر انسان به پیری برسد چه تضمینی برای توبه او هست؟ چون عادتِ به گناه دل را سخت می کند و رغبت به توبه را کم می کند. گناه روی گناه سبب انکار دین و سپس مسخره کردنِ احکام دین مثل نماز می شود. 💜 3. حتی اگر در پیری توبه کند، نمازِ پیر با نمازِ جوان فاصله زیادی دارد چون خداوند عبادتِ جوانان را بيش از عبادت پیرانِ توبه کار دوست دارد، مثلاً به عبادت جوانان در حضور فرشتگان افتخار می کند (نه عبادتِ پیران). ❤️ رسول خدا صلی الله عليه وآله فرمودند: «خداوند به وجود جوانِ اهل عبادت بر فرشتگان افتخار مي كند و مي فرمايد: بنده مرا ببينيد! به خاطر من چگونه از لذت جسمانی خويش گذشته است.»