قسمت۵ شما این ماجرا را با حوادث زمان خودمان مقایسه کنید. قریب دوسال است که از فتنه عظیم 88 می‌گذرد؛ فتنه‌ای که نه تنها اساس کشور بلکه پیشرفت اسلام را ممکن بود ده‌ها سال عقب بیاندازد و ما را به دوران پیش از انقلاب برگرداند. فتنه‌ای که کمتر می‌توان نظیرش را در تاریخ مسلمانان سراغ گرفت. اما در زمان ما هنوز کسانی هستند که می‌گویند: «چه فتنه‌ای آقا؟! اختلافات بر سر انتخابات بود و طبیعی است که در انتخابات یک حرف‌های نامناسبی گفته و کارهای اشتباهی هم انجام می‌شود؛ ولی فتنه‌ای در کار نبود. اکنون هم باید با هم دوست باشید و وحدت را حفظ کنید!» یعنی دقیقا همان اختلاف نظری که بعضی مسلمانانِ صدر اسلام با اهل‌بیتعلیهم السلام و پیروانشان یک طرف بودند و اهل سقیفه یک طرف. اهل‌بیتعلیهم السلام می‌گفتند: «این کار فتنه است» و آن‌ها می‌گفتند: «این کار مانع فتنه است!» که دو قضاوت کاملاً متضاد بود. قضاوت در این باره که طرف مقابل اهل‌بیت با چه نیتی این کارها را کرد به عهده تاریخ بماند؛ فرض کنید آن‌ها واقعا چنین قضاوتی داشتند. اما این مسأله هم قطعی است و کسی اختلاف ندارد که این دو دسته، دو قضاوت و دو تفسیر درباره آن ماجرا داشتند. ما کلام علی و فاطمهسلام الله علیهما را بر کلام دیگران ترجیح می‌دهیم و می‌گوییم: این بزرگواران درست فهمیدند و دیگران اشتباه کردند. اما چگونه انسان می‌تواند در چنین موقعیت‌هایی، واقعیت را درست درک کند و قضاوت صحیحی داشته باشد؟ این همان چیزی است که مقام معظم رهبری نامش را «بصیرت» گذاشتند. به حق وظیفه ایشان است که ما را هدایت و راهنمایی کنند و وظیفه ماست که سعی کنیم اطاعت کنیم و به دنبال بصیرت باشیم؛ یعنی سعی کنیم قوه و ملکه‌ای‌ کسب کنیم که بتوانیم حق و باطل را تشخیص دهیم و پشت پرده وقایع را هم ببینیم و بتوانیم عاقبت‌اندیشی کنیم. اگر کسی چنین قوه‌ای داشته باشد «اهل بصیرت» است. البته خدا باید توفیق بدهد اما ما هم باید تلاش کنیم. یکی از راه‌های کسب بصیرت تفکر در این جریانات است. از لحن حضرت زهراسلام الله علیها در این خطبه حداقل می‌توان فهمید که طرف مقابلِ ایشان مرتکب اشتباه بزرگی شدند. این اشتباه آن‌قدر بزرگ است که حضرت فریاد می‌زنند: «أنى تؤفكون؛ کجا می‌روید؟! مردم! شما را به کجا می‌برند؟!» تا شاید این‌ها به خود بیایند. https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95 👇