امّا⭕️متأسّفانه بسيارند گويندگان و مدّاحاني كه در مجالس، مردم را از عذاب خدا در امان نشان مي‌دهند و با اين‌كار اجازة غوطه‌ور شدن آنان را در گناه صادر مي‌كنند. گويي‌كه از جانب خدا اجازه داده شده‌اند كه به مردم امان‌نامة از عذاب جهنّم بدهند. و براي اين‌كه مجلسشان، به اصطلاح خودشان بگيرد، دين خدا را سبك شمرده و حدود او را مي‌شكنند.⭕️ و تجربه شده كه مجلس در دو موقع، خوب مي‌گيرد: يكي: موقع ذكر مصائب آن‌هم مصيبت‌هاي بي‌پرده كه غالباً موجب هتك حرمت و بي‌احترامي‌ مي‌شود. هر جوان هجده و بيست ساله‌اي، به نام مدّاح، به خودش حق مي‌دهد كه وارد قتلگاه بشود و آن واقعة هولناكي را كه عرش خدا را به لرزه آورده، تشريح كند و: اَلشِّمرُ جالِسٌ عَلي صَدرِه، را توضيح دهد و شور و غوغا در مجلس بيفكند. در اين موقع است كه او به خود مي‌بالد و مي‌گويد: مجلس خوب گرفت. درحالي‌كه با اين‌عمل، توهين به مقام اقدس امام(ع) كرده و هتك حرمت نموده. وقت ديگر گرفتن مجلس، وقتي است كه سخنان بشارت‌آميز مي‌گويد و نويد شفاعت مي‌دهد و از بركات مَحبّت اميرالمؤمنين و امام حسين(ع) مي‌گويد و نقل حديث مي‌كند كه: حضرت زهرا(س) مي‌آيد و مانند مرغي‌كه دانه‌هاي گندم را از لابه‌لاي ريگ‌ها بر مي‌چيند، شما را در محشر، از ميان تمام خلايق جدا مي‌كند و با خودش به بهشت مي‌بَرد. در صورتي‌كه قرآن كريم با جدّ تمام دستور توبه و تحصيل تقوا مي‌دهد و تعدّي از حدود خدا را سبب جهنّمي شدن مي‌داند و مي‌فرمايد: وَ مَن يَعصِ اللهَ وَ رَسولَه، وَ يَتَعَدَّ حُدودَه، يُدخِلهُ ناراً خالِداً فيها؛ هر كه خدا و رسولش را نافرماني كند و از حدود خدا تعدّي نمايد، او را به جهنّم جاويدان مي‌برند. https://eitaa.com/joinchat/3650486473C399eafcf94