و اى امير اهل ايمان مرا نزد خدا شفاعت فرما كه من خدا را بنده (پر گناه) و تو را دوستدار و زوارم
وَ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ الْمَقَامُ الْمَعْلُومُ وَ الْجَاهُ الْعَظِيمُ وَ الشَّأْنُ الْكَبِيرُ وَ الشَّفَاعَةُ الْمَقْبُولَةُ
و تو را هم نزد خدا مقام تقرب معلوم و جاه و منزلت و شأن كبير است و عظيم و شفاعتت نزد حق مقبول و پذيرفته است
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَى عَبْدِكَ وَ أَمِينِكَ الْأَوْفَى
خدايا درود و رحمت فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع) و درود فرست بر بنده خاص و امين سر كامل خود
وَ عُرْوَتِكَ الْوُثْقَى وَ يَدِكَ الْعُلْيَا وَ كَلِمَتِكَ الْحُسْنَى وَ حُجَّتِكَ عَلَى الْوَرَى وَ صِدِّيقِكَ الْأَكْبَرِ
و رشته محكم و دست بالا و كلمه نيكوتر و حجت تو بر خلق و بزرگترين تصديق كننده تو
سَيِّدِ الْأَوْصِيَاءِ وَ رُكْنِ الْأَوْلِيَاءِ وَ عِمَادِ الْأَصْفِيَاءِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ يَعْسُوبِ الْمُتَّقِينَ وَ قُدْوَةِ الصِّدِّيقِينَ وَ إِمَامِ الصَّالِحِينَ
سيد اوصياء و ركن و عماد اولياء برگزيدگان حضرت امير المؤمنين و پيشواى متقين و بزرگ راستگويان با ايمان و امام صالحان
الْمَعْصُومِ مِنَ الزَّلَلِ وَ الْمَفْطُومِ مِنَ الْخَلَلِ وَ الْمُهَذَّبِ مِنَ الْعَيْبِ وَ الْمُطَهَّرِ مِنَ الرَّيْبِ
معصوم از خطاء و لغزش و خلل و پاكيزه از عيب و پاك از شك و ريب
أَخِي نَبِيِّكَ وَ وَصِيِّ رَسُولِكَ وَ الْبَائِتِ عَلَى فِرَاشِهِ وَ الْمُوَاسِي لَهُ بِنَفْسِهِ وَ كَاشِفِ الْكَرْبِ عَنْ وَجْهِهِ
برادر رسول تو و وصى او و آنكه در فراش پيغمبرت خفت و جان را نثار او كرد و رافع و دافع هم و غم و رنج و تعب از پيغمبر
الَّذِي جَعَلْتَهُ سَيْفاً لِنُبُوَّتِهِ وَ مُعْجِزاً لِرِسَالَتِهِ وَ دِلاَلَةً وَاضِحَةً لِحُجَّتِهِ
آن كسى كه او را شمشير تبليغ نبوت و معجزه مقام رسالت قرار دادى و دليل روشن بر حقانيت حجتهاى حق
وَ حَامِلاً لِرَايَتِهِ وَ وِقَايَةً لِمُهْجَتِهِ وَ هَادِياً لِأُمَّتِهِ وَ يَداً لِبَأْسِهِ
براى نگهدارى پرچم دين رسول و حفاظت قلب منور او و هادى امت و بازوى تواناى قوه دفاع
وَ تَاجاً لِرَأْسِهِ وَ بَاباً لِنَصْرِهِ وَ مِفْتَاحاً لِظَفَرِهِ
و تاج عزت و سلطنت بر سر پيغمبر درگاه فتح و نصرت او و كليد فيروزى پيغمبر گشت
حَتَّى هَزَمَ جُنُودَ الشِّرْكِ بِأَيْدِكَ وَ أَبَادَ عَسَاكِرَ الْكُفْرِ بِأَمْرِكَ
تا آنجا كه سپاهيان شرك را به يارى تو درهم شكست و لشكريان كفر را به فرمان تو با جان نثارى در راه رضاى تو و رضاى پيغمبرت همه را به هلاكت رسانيد
وَ بَذَلَ نَفْسَهُ فِي مَرْضَاتِكَ وَ مَرْضَاةِ رَسُولِكَ وَ جَعَلَهَا وَقْفاً عَلَى طَاعَتِهِ وَ مِجَنّاً دُونَ نَكْبَتِهِ
و نفس قدسى خود را وقف طاعت رسول (ص) و سپر بر دفع آلام نكبات از وجود او گردانيد
حَتَّى فَاضَتْ نَفْسُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي كَفِّهِ وَ اسْتَلَبَ بَرْدَهَا وَ مَسَحَهُ عَلَى وَجْهِهِ
تا روزى كه هنگام رحلت پيغمبر صلى الله عليه و آله بر دست او جان به حق تسليم كرد و با حال سرد شدن جسد مطهرش سردى بدن را ربود و به دست مسح بر صورت
پيغمبر اكرم فرمود
وَ أَعَانَتْهُ مَلاَئِكَتُكَ عَلَى غُسْلِهِ وَ تَجْهِيزِهِ وَ صَلَّى عَلَيْهِ وَ وَارَى شَخْصَهُ
و آنگاه در غسل و تجهيز رسول (ص) فرشتگان كمك او بودند و او بر پيغمبر خدا نماز خواند و جسد پاكش را در قبر پنهان كرد
وَ قَضَى دَيْنَهُ وَ أَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ لَزِمَ عَهْدَهُ وَ احْتَذَى مِثَالَهُ
و دين او را ادا نمود وعده او را انجام داد عهد و پيمانش را ملازمت فرمود و مطابق رويه پيغمبر كاملا رفتار كرد
وَ حَفِظَ وَصِيَّتَهُ وَ حِينَ وَجَدَ أَنْصَاراً نَهَضَ مُسْتَقِلاًّ بِأَعْبَاءِ الْخِلاَفَةِ مُضْطَلِعاً بِأَثْقَالِ الْإِمَامَةِ
و وصيتش را حفظ فرمود و هنگامى كه يار و انصار يافت به استقلال مقام خلافت خود و تحمل شدايد سلطنت با عدل و داد كامل قيام فرمود
فَنَصَبَ رَايَةَ الْهُدَى فِي عِبَادِكَ وَ نَشَرَ ثَوْبَ الْأَمْنِ فِي بِلاَدِكَ وَ بَسَطَ الْعَدْلَ فِي بَرِيَّتِكَ
پس پرچم هدايت ميان بندگان تو برافراشت و در تمام بلاد اسلام لباس امن و امان در پوشانيد و بساط عدل و داد را ميان خلق بگسترد
وَ حَكَمَ بِكِتَابِكَ فِي خَلِيقَتِكَ وَ أَقَامَ الْحُدُودَ وَ قَمَعَ الْجُحُودَ وَ قَوَّمَ الزَّيْغَ
و به كتاب تو در بين بندگانت حكم فرمود و حدود الهى را اقامه و اجراء كرد و ريشه كفر و جحود را بركند شك و شبهات زيغ و ضلالت را اصلاح فرمود
وَ سَكَّنَ الْغَمْرَةَ وَ أَبَادَ الْفَتْرَةَ وَ سَدَّ الْفُرْجَةَ وَ قَتَلَ النَّاكِثَةَ وَ الْقَاسِطَةَ وَ الْمَارِقَةَ
فتنه و پراكندگى امت را آرام و سستىو ضعف اسلام را نابود و شكاف و رخنه هاى دشمنان را مسدود كرد و با عهد شكنان و بيدادگران و مرتدان از دين قتال كرد
وَ لَمْ