حال، اين قانون كلّي، در چه موردي نازل شده‌است؟ شأن نزول آن، اجرت زنان شيرده بوده‌است. آيه مي‌فرمايد: وَ الوالِدات يُرضِعنَ أولادَهُنَّ حَولَينِ‌كامِلَين لِمَن أرادَ أن يُتِمَّ الرَّضاعَه وَ عَلَي المَولودِ لَهُ رِزقُهُنَّ وَ كِسوَتُهُنَّ بِالمَعروف، لا تُكَلَّفُ نَفسٌ إلاّ وُسعَها؛ اگر شما براي نوزادتان زن شيرده اجير كرده‌ايد، وظيفه داريد اجرت او را به طور متعارف بپردازيد و خوراك و پوشاكش بر عهدة پدر نوزاد است، منتها هر كس به قدر توانايي‌اش بايد اجرت بدهد. آري! اين جمله در آن مورد نازل شده‌است. امّا⭕️آيا اين حكم مختصّ همان مورد است؟ يعني، تنها اجرت زنان شيرده بايد به قدر وسع و توانايي باشد؟ و در غير آن مورد، مثل نماز و روز و حجّ و جِهاد، وسع و توانايي ميزان نيست؟ روشن است كه اين‌گونه نيست. يعني، اين قانون، كلّي است، اگرچه شأن نزولش اجرت زنان شيرده بوده‌است.@ghjariafsane