تجربه راهپیمایی اربعین، اتفاقیه که هیچوقت فراموش نمیشه و هر روز شما رو برای تجربه دوباره‌ش مشتاق‌تر می‌کنه. بزرگترین اجتماع آزادگان دنیا که اگر جاذبه حسین ع و عشق به او نبود، همه دولت‌ها هم دست به دست هم می‌دادند، امکان برگزاری‌ش رو نداشتند. توی دنیای ثروت‌اندوزی و منفعت‌طلبی، شاید برای خیلی‌ها عجیب باشه که بعضی از مردم عراق، یک سال کار می‌کنن تا این چند روز از زائران حسینی پذیرایی کنند. هرچه که دارند، با اخلاص و تواضع و محبت، پیشکش می‌کنند. نه فقط پیشکش، که منت می‌کشد و اصرار می‌کنند تا در منزل‌شون استراحت کنی و از غذاهای لذیذی که با عشق تدارک دیدن (و شاید خودشون طی سال نتونن استفاده کنن)، تناول کنی. توی دنیای فستیوال‌های نمایشی که دولت‌ها و جریان‌های اجتماعی برای نشان دادن خودشون میلیاردها دلار خرج کنگره‌ها و جشنواره‌ها و مسابقات و ... می‌کنند، حسین ع یک تنه، بدون کمک دولت‌ها نزدیک به ۳۰ میلیون آزاده رو از ده‌ها کشور دنیا دور خودش جمع می‌کنه. (تازه بماند که دولت‌ها چه‌بسا مانع هم محسوب میشن و جیب خودشون رو پر می‌کنند) توی دنیای نژادپرستی، آدم‌هایی که از ده‌ها نژاد و ملیت و رنگ و زبان دور‌هم جمع میشن، بدون اینکه حتی یک بار همدیگه رو دیده باشند، چنان پدرانه و مادرانه و برادرانه و خواهرانه به هم تعلق خاطر دارند که از بذل جان هم دریغ نمی‌کنند. هر زائر خودش هم مهمانه و هم میزبان؛ و هرکدوم‌شون گوشه‌ای از کار رو بر عهده دارند، یکی جارو میزنه و پسماند‌ها رو جمع می‌کنه، دیگری لباس زائران رو میشوره، سومی غذا توزیع می‌کنه، پزشکان به رایگان طبابت می‌کنند، خیاط و عینک‌ساز و کفاش هرکدام نیاز زائران رو برطرف می‌کنند. توی دنیای حسین و حسینی‌ها، قانون‌ها متفاوته؛ نمیدونم، شاید زینب س این روزها رو هم می‌دید که فرمود "جز زیبایی ندیدم"، هرچه در مسیر پیش میرید، جز زیبایی و عشق و محبت نمی‌بینید. اگر توانستید و حسین ع اجازه داد، یک‌بار تجربه‌ش کنید، بعید میدانم دیگر بتوانید اربعینی را بدون کربلا سپری کنید #اربعین #کربلا #امام_حسین دعوتید به قنوت قلم👇🖋 @ghonooteghalam