بسمه تعالی شانه
دعای امام سجاد علیه السلام در شب بیست و هفتم - (قسمت دوم)
اللَّهُمَّ ارزُقني التَّجافي عَن دارِ الغُرورِ
وَالإنابَةَ إلى دارِ الخُلودِ
وَالاستِعدادِ لِلمَوتِ قَبلَ حُلولِ الفَوتِ
۲_ وَ اْلاِنابَةَ اِلىٰ دارِ الْخُلُودِ؛
خدایا به ما روزی کن که به خانه ی جاودانگی و حقیقت ماندگار هستی روی آوریم؛ به آن هست پایدار، آنجا که بویی از نیستی در آن نیست؛ دار القرار و دار البقاء است.
خدایا چنان کن که رویکردمان به سمت آخرت و حقایق ماندگار عالم باشد و این جلوه های فریبنده ما را بی‌راه نکند. حقایق گرانبها و گوهرهای ارزشمند عالم هستی هدف ما شود.
آن عرصه ای که خدای متعال در آن تجلّی تام می کند، عرصه ی قیامت، جهت‌گیری و آرمان ما باشد. به باطن راه پیدا کنیم؛ به باطنی که حقیقت است؛ نه این ظاهری که فریبنده و دروغین است. به هرچه ماندگار است روی آوریم و از هرچه گذراست، بگذریم.
لفظ گذرا هم با ارفاق و تسامح است. دنیا نیست؛ نه اینکه هست و روزی می‌گذرد و از بین می رود.
كُلُّ مَن عَلَيها فانٍ ؛ نفرمود فانی خواهد شد؛ هم‌اکنون فانی است.
هم موت و هم فنا اکنون وجود دارد. همین الآن در موتیم، امّا حواسمان پرت است؛ خوابیم و نمی بینیم.
خداوند به پیامبرش فرمود: اِنَّكَ مَيِّتٌ وَ اِنَّهُم مَيِّتُونَ ؛ نفرمود در آینده خواهی مرد؛ بلکه اکنون مرده‌ای؛ دیگران هم مرده‌اند؛ ولی موت را در وجود خود پیدا نکردند. به‌همین ترتیب كُلُّ مَن عَلَيها فانٍ، یعنی همه‌چیز در این عالم، همین الآن فانی است و هستی ندارد. این جنبه های ناپایدار فقط نمود و جلوه ای دارند؛ وجودی ندارند.
خدایا به ما روزی کن، فریب این جلوه ها را نخوریم و به آن هست پایدار و جاودان رو کنیم؛ به آنچه واقعاً هست؛ وَ يَبقىٰ وَجهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ اْلاِكرامِ ؛ تنها وجه پروردگارت که دارای جلال و اکرام است، باقی است.
آن هستی که نیست به آن راه ندارد. دنیا، نیستی است که اصلاً هست به آن راه ندارد. و راه بین دنیا و آخرت، برزخ، آمیزه ای از هست و نیست است. دنیا، نیستِ صرف و آخرت، هستِ صرف است.
خدایا به ما توفیق ده هدفمان را، آن هستِ صرف و پایدار، آن هستِ جاودان و باقی قرار دهیم؛ نه این جلوه ی فانی و هیچ محض.
ادامه دارد
التماس دعا
صادقزاده