. ◒ پیروانت صلاحیت و وفاداری ندارند ✍️ پس از بیعت مسلمانان با امام حسن (علیه‌السّلام) در ماه رمضان سال۴۰ هجری، معاویه در شام مدعی خلافت گردید و حاضر به بیعت با امام حسن (علیه‌السّلام) نشد؛ لذا با فراهم نمودن لشکری برای جنگ با امام به سوی عراق حرکت کرد. امام، لشگری دوازده هزار نفری به رهبری قیس بن سعد به جنگ معاویه فرستاد و خود روانه ‏ی مداین شد. هنوز بین سپاه امام و معاویه جنگی روی نداده بود كه شایعه ‏ی كشته شدن قیس بن سعد، شیرازه ‏ی سپاه حضرت را از هم گسیخت. در این میان، جمعی حتی سراپرده ‏ی امام را نیز غارت كرده و یكی از آنان خنجری بر ران حضرت وارد نمود. 💢 نفوذ روحیه دنیاگرایی، ضعف ایمان،حضور خوارج، عدم بصیرت لازم در خواص و بزرگان قبایل و خیانت برخی از سران سپاه، موجب از بین رفتن انسجام جبهه یاران امام حسن (علیه‌السّلام) گردید تا آنجا که حتی حاضر به تسلیم یا قتل امام خود بودند. ⩸ امام حسن (علیه‌السّلام) با سنجش دقیق شرایط و اوضاع، خردمندانه‌ترین راهکار را، صلح تشخیص داده و به تکلیف الهی خویش در برقراری صلح اقدام نمودند؛ تا از این طریق اصل دین اسلام و جان شیعیان و مسلمانان را حفظ نمایند. ▫️ مهم‌ترین بند این توافقنامه سلب حق تعیین خلیفه بعدی برای معاویه و سپردن خلافت پس از او به امام حسن (علیه‌السلام) بود، اما معاویه با زیر پا گذاشتن تمامی بندهای معاهده، به جامعه اسلامی و مسلمانان خیانت کرد. 🚩 امام علی علیه السلام، در سفارش به امام حسن(ع) فرمود: 🔅بدان که معاویه همچنان که با من مخالفت کرد با تو نیز مخالفت خواهد کرد. پس اگر با او از در صلح و آشتی درآیی به جدّت تأسّی جسته ای که با بنی ضمره و بنی اشجع... صلح کرد و اگر بخواهی با دشمنت بجنگی [بدان که ] هرگز آن صلاحیت و وفاداری که پیروان پدرت داشتند پیروان تو نخواهند داشت. 📚نهج السعادة: ج۲ ص۷۴۲ 🔅امام حسن علیه السلام : ▫️ معاویه در حقی که از آنِ من بود با من ستیز کرد و من برای صلاح امّت و جلوگیری از ریختن خونشان آن را واگذاردم. 📚بحار الأنوار، ج۴۴، ص۳۰ 🌐 بیشتر بخوانید 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی