💠 در اربعين با اربعين 🔹 خالق بزرگ جهان به خلق جهانش مشغول بود و گل وجود آدمی چون خميری به يد قدرت الهی در انتظار ... و بالاخره انسان پس از چهل روز، صلاحيت حضور در جمع مخلوقين را دريافت کرد. 🔸 انسان، گاه چنان خويش را در نور می‌بيند که انگار از نور پديد آمده است و تا چهل روز در نور است، و گاه خود را در تاريکی مطلق می‌بيند و تا چهل روز در سياهی. بعدها می‌فهمد که آن نورانيت و شادابی چهل روزه معلول تناول طعام حلال و پاک بوده است و اگر خدای نکرده لبی از می، نجس کند تا چهل روز در تاريکی است و حتی نمازش هم نمی‌تواند نجاتش دهد. 🌐 مشاهده ادامه مطلب در لینک زیر: https://www.balagh.ir/content/16490 #یادداشت_تبلیغی