یک عمر فقط عاشق ِچشمانِ توبودم دلبسته به رسوایی این بود و نبودم در سایه ی سرسبزی چشمان تو هیهات! عمری دل و دین داده ام ولب نگشودم دلواپسی ام را نه کسی دید ! نه پرسید؟‌! چندیست که ابریست سراپای وجودم! بوسید تو را باد، دلــــم لک زد و لرزید ای کاش نمیدید،من اینقدر حسودم! من آینه ی دق شده ام کاش ببینی یک لحظه نه در فکر فرازم، نه فرودم یک عمر فقط خیره به چشمان تو افسوس "شعری که سزاوار تو باشد نسرودم"! #صفیه_قومنجانی @golchine_sher ‌