من از شیب هایِ قبل از ارتفاع می ترسم !!! شیب هایی که ناغافل تو را به سمتِ سقوط می برند ! سطوحِ فریبنده ای که نوعی خطایِ باصره اند ... اولش فکر می کنی مسیر ، هموار و بی خطر باشد ، باخیالِ راحت به راهت ادامه می دهی ، وقتی می فهمی ؛ که سقوط کرده ای یا در بهترین حالتش ، بدونِ تعادل لبه ی پرتگاه ایستاده ای !!! بعضی از آدم ها دقیقاً همینند ،،، شیب هایِ پرتگاه ! سراشیبی هایِ ملایمی که بی هوا تند می شوند ! آدمهایی که خطایِ دید هستند ... و با تظاهر به دوستی ، تو را به سمتِ بدبختی می برند ... تو زمانی به خودت می آیی که یا در حدِ مرگ ، زمین خورده ای ، یا در سراشیبیِ نابودی ات ایستاده ای !!! در معاشرت هایت دقت کن ؛ گاهی برایِ بازگشت و پشیمانی دیر است ... خیلی دیر !!! ‌@golchintap