گنج سعادت از حافظ اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت باقی، همه بی‌حاصلی و بی‌خبری بود... هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ از یُمن دعای شب و وِردِ سحری بود شاخ نبات حافظ، دکتر برزگر خالقی، ص ۵۰۱. https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae