نوحه از محمدصادق رحمانی چو حرف از غربتِ دیرینه می‌زد نگاهم، شعله در آیینه می‌زد غریبانه، دل من نوحه می‌خواند دو دسته اشک، نم نم سینه می‌زد در این شب آهسته، رحمانی، ص ۱۸۸. https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae