چای و فراموشی از فاضل نظری چای می‌نوشم که با غفلت، فراموشت کنم چای می‌نوشم؛ ولی از اشک، فنجان پر شده‌ست گریه‌های امپراتور، نظری، ص ۳۹. https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae