دلتنگ اون لحظهای هستم که روی خاکهای
شلمچه نشسته بودیم، حاج حسینآقا روایتگری میکردن و میگفتن: «بچهها! دستتون که روی این
خاکها باشه، تو دستِ شهداست! میدونید چرا؟
چون استخووناشونُ بردن، اما گوشتِشون
اینجاست، پوستِشون اینجاست، خونِشون اینجاست، اینجا شلمچهس...»