ساده زیستی کم نظیر آیت الله اشرفی اصفهانی/ آرزوی پنجمین شهید محراب برای شهادت در حال عبودیت امام جمعه در حال ادای فریضه نماز جماعت است که ناگهان صدای انفجار مهیبی رخ می‌دهد؛ و شماری شهید و زخمی می‌شوند. این صحنه تکراری است، اما نه در دهه ۹۰ بلکه دهه ۶۰ که منافقین در همه جا جولان می‌دهند و دشمنان با ترورهای پیاپی سعی در به بن بست کشاندن نظام دارند، هرچند غافلند از اینکه خون شهدای تروریستی جان تازه‌ای به انقلاب بخشید. شهید آیت الله اشرفی اصفهانی؛ ملقب به پنجمین شهید محراب در حین ادای فریضه واجب نماز به آرزوی دیرین خود یعنی شهادت در راه انقلاب رسید. او که از یاران و فدایی‌های امام راحل به شمار می‌رفت و به گفته نزدیکان و دوستانش خود را فدایی امام خمینی(ره) می‌دانست؛ خاری در چشم منافق‌هایی بود که تصورشان این بوده که باحذف یاران انقلاب نظیر آیت الله اشرفی اصفهانی این انقلاب زمین خواهد خورد. گروه تروریستی مجاهدین خلق دو ماه بعد از انفجار در ساختمان نخست وزیری در نیمه دوم سال ۱۳۶۰ و نیمه اول سال ۱۳۶۱ درصدد به شهادت رساندن ائمه جمعه در محراب نماز برآمدند، آیت الله مدنی نماینده امام و امام جمعه تبریز در شهریور ۱۳۶۰، آیت الله دستغیب نماینده امام و امام جمعه شیراز، آیت الله صدوقی نماینده امام و امام جمعه یزد در تیرماه ۱۳۶۱ و آیت الله اشرفی اصفهانی نماینده امام و امام جمعه کرمانشاه در مهرماه ۱۳۶۱ توسط این گروه به شهادت رسیدند. هرچند خواب دشمنان هیچ گاه تعبیر نشد و آنچه امروز در یاد‌ها مانده است، خباثت تروریست‌هایی که به صغیر و کبیر رحم نکردند و در پرونده کثیف پیرمرد ۸۰ ساله تا کودک ۴ ساله را به شهادت رساندند. امروز با دیدن حرکت مستمر انقلاب، یاد جمله تاریخی امام خمینی (ره) می‌افتیم که فرمود: «بکشید ما را ملت ما بیدار‌تر می‌شود». یادش گرامی وراهش پررهرو #الّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ‌فَرَجَهُمْ