بسم الله الرحمن الرحیم
نکته تفسیری صفحه ۶۰۲:
(سوره ی کوثر). خیر و برکت فراوان:
حضرت محمد صلوات الله علیه در دوران رسالت خود، با مشکلات گوناگونی روبرو بود. وجود این مشکلات از یکسو، و طعنه و مسخره ی دشمنان پیامبر صلوات الله علیه از سوی دیگر، فشارِ روحی فراوانی بر آن حضرت وارد می کرد؛ فشاری که هیچکس جز پیامبر نمی توانست آن را تحمّل کند. از این رو خداوند در آیات متعددی از قرآن با لحن مهربانانه به پیامبر خود دلداری می دهد و به آن حضرت وعده می دهد که پیروزی نهایی در دنیا و آخرت، از آنِ او و پیروان او خواهد بود. یکی از مشکلاتی که پیامبر صلوات الله علیه با آن مواجه بود، طعنه ی دشمنان آن حضرت در مورد نداشتن فرزند پسر بود. میدانیم که پیامبر صلوات الله علیه در دوران اقامت در مکه، دو پسر کوچک خود به نامه ای «قاسم» و «طاهر» را از دست داد. این موضوع، زبان بدخواهانِ قریش را به طعنه گشوده بود و آنان پیامبر(ص) را «ابتر» یعنی شخص بدون نسل می نامیدند. آنها بر اساس عقاید پوچ خود، برای فرزند پسر اهمیّت بسیاری قائل بودند و او را تداوم بخش برنامه های پدر برمی شمردند. از این رو مشرکان، پس از وفات پسران پیامبر(ص) گمان کردند که حتماً برنامه های پیامبر(ص) به سبب نداشتن فرزند پسر، پس از رحلت او تعطیل خواهد شد، و راه و روش آنان، با نسل مشرکی که به جای می گذارند، باقی خواهد ماند؛ امّا خداوند با نازل کردن این سوره، به پیامبر خود دلداری داد که به زودی خیر و برکت فراوانی(کوثر) به ایشان عطا خواهد کرد؛ خیر و برکتی که آثارش در دنیا و آخرت نمایان خواهد شد.
به فرموده ی روایات اهلبیت(ع)، آثار این خیر و برکت در قیامت، نهر ویژه ای در بهشت است که از آنِ پیامبر خدا، امیر مؤمنان علی علیه السلام و دوستداران امام علی علیه السلام خواهد بود[1]؛ امّا بزرگترین اثر این خیر و برکت فراوان در دنیا، بخشش فرزند بی مانندی همچون حضرت زهرا… به پیامبر بود؛ دختری که خدا او را از هر گونه ناپاکی جسمی و روحی پاک کرده بود و برترین بانوی زنان جهان بوده و هست؛ فرزندی که از وجود او، یازده امام معصوم پدید آمدند و پیامبر اسلام او را پارهی تن، نور چشم، و میوه ی دل و جان خویش نامید؛[2] بانویی که در کودکی، غبار غم را از چهره ی پیامبر صلوات الله علیه پاک می کرد، و در جوانی، تنها بانویی بود که در مقام و عظمت و رشد و کمالات، هم ردیف همسر گرامیاش علی علیه السلام بود، و پس از رحلت پیامبر صلوات الله علیه ، با جانفشانیِ تاریخی خود، از حریم امامت و ولایت دفاع کرد و جان پرارزش خود را در راه دفاع از اسلام فدا نمود، و بدین ترتیب، دشمنان دین خدا را رسوا کرد. خداوند به وسیله ی این بانوی گرامی، نسل پیامبرش را زیاد فرمود و در سراسر زمین گسترش داد؛ تا حدّی که هیچ نسلی به این شمار بر روی زمین وجود ندارد و این همان معنای کوثر یعنی «خیر کثیر» است. آری، خداوند در این سوره به پیامبر خود مژده داد که به زودی خیر و برکت فراوانی در دنیا و آخرت بدو عطا خواهد کرد و پیشگویی کرد که افرادی که به آن حضرت طعنه میزدند و او را بدون نسل می خواندند، خودشان بدون نسل خواهند شد. این پیشگویی قرآن، به روشنی اتّفاق افتاد و پس از گذشت چند دهه، دیگر از دشمنان پیامبر صلوات الله علیه و نسل آنان اثری باقی نماند. هم اکنون شمار فراوانی از سادات در سراسر زمین زندگی می کنند؛ ولی آیا کسی از نسل ابوجهل، ابولهب، ابوسفیان و... خبری دارد؟[3]
[1] - تفسیر الصافی، ج5، ص382
[2] - بحارالانوار، ج28، ص37
[3] - به غیر از موارد فوق، در نگارش این متن از تفسیر نمونه و المیزان، ذیل این سوره استفاده شده است.